35 . صفحه 35

 

سی ام دی :

هانیه :

 ایه ۲۲۰ بنیدیشید در باره دنیا  و آخرت (اینجا یادم میاد که تقلید محضی که از بچگی تو سر ما فرو کردند یا در بزرگی بعنوان یک تحقیر با پتک زدند تو سرمون که شما نادانید و جاهل  و مقلد همچون میمون !! اینها همش دروغ بود!!‌)‌ واقعا اگه قرار نبود فکر کنم چرا به من قدرت استدلال و تدبر را داد!؟

ایه ۲۲۱:و با مشرکان پیوند نکنید حتی اگر در اونها برای خود نفعی می بینید مثل مال و زیبایی و …  گاهی اوقات درس خواندن . یک موقعیت اجتماعی خوب .. یا خیلی چیزهای دیگه باعث می شه انتخابمون در مورد افراد را تحت تاثیر بذاره (شاید منظورش  فقط برای ازدواح هم نباشه مثل انتخاب دوستی هامون … ) انتحاب اونهایی که ایمان دارند برای شما بهتر است.

 مشرک در واقعا یک کلمه خوش تعریفی نیست. گاهی اوقات خودمون هم خیلی شرک داریم. همین که در امورمون  به چیزهایی عیر خدا دل خوشیم و … (یاد اون کلیپی افتادم که گذاشته بودین کار خوبه خدا درست کنه فلانی چکاره است..)‌پس حواسمون باشه که اول این شرک را بذاریم کنار و با آدمایی که ما را در این جهت سوق می دهند محتاط باشیم .

اونا شما را دعوت به آتش می کنند و خدا شما رو به فرمان خودبه  جنت و مغفرت دعوت می کنه.

دوستی از آتش به عنوان  سیری ناپذیر بودن یاد می کرد که هر چه در خود می سوزاند شعله اش بیشتر می شود و بیشتر می خواهد تا بقا داشته باشد و برای من جالب بود موازی همین آتش نفس حریص است که هر چه طلب می کند حرصش تموم نمیشه . تداعی این دو کلمه که اونها ممکنه موقعیت های ظاهری بهتری داشته باشند ولی شما را به آتش (به تعبیری سیری ناپذیر بودن) دعوت می کنند.

 ایه ۲۲۳ و ۲۲۲ از این نظر برام جالب بود که در تمام کارها و غرایض باید امر خدا را در نظر گرفت و نه اینکه هر چیزی که شهوتمون اجازه می ده با اینکه برای ما حلال است انجام بدیم … و وجود دو کلمه توبه کننده و طاهر برای من اینو تداعی می کنه که با توبه کردنه که می توانم به طهارت برسم و اون طهارت روحی است و ….  و باز تایید می شه که تقوا پیشه کنید و پرهیزگار باشید  و در ادامه این تقوا چه وعده شیرینی می ده : بشارت بده به مومنان ملاقاتشان با خدا را !!‌راستی ملاقات با خدا یعنی چی؟

 یه سوال جالب همیشه تو ذهنم بود (البته شاید مجردم این طوری فکر م یکنم) میگفتم ادم چه طوری می توانه رابطه جنسی
داشته باشه و به خدا فکر کنه !‌یه تناقض بود برام اما به قول تفسیری که خواندم
امر به ازدواج و تناسل و دیگر دستوراتى که مربوط به زندگانى دنیوى است به امربه عبادت و ذکر خدا منتهى مى شوند

 ایه اخر هم که در هاله ای از ابهام برای من موند … ولی حس کردم شاید در کل منظورش اینه که برای انجام کارهایی که انجام میدیم این قدر قسم و سوگند نخوریم

نفیسه :

با اینکه انسان مامور به تسلیم شدن دربرابر خدا ورسولانش است ،در عین حال موظف به به اطاعت فرمان توام با فکر واندیشه است نه اینکه کورکورانه  پیروی کند وبه عبارت روشنتر باید از اسرارالهی اگاهی یابد وبا درک صحیح انها را انجام دهد .قران در موردیتیمان به مسلمانان گوشزد میکند که شانه خالی کردن از زیر بار مسوولیت سرپرستی یتیمان وانها را به حال خود واگذاشتن کار درستی نیست .خداوند از نیات همه اگاه است وانها را که قصد سوء استفاده از اموال یتیمان را دارند وبا امیختن اموال انها با اموال خود به حیف ومیل اموال یتیمان میپردازند، از دلسوزان پاکدل واقعی میشناسد.

221.هدف از ازدواج تنها کامجویی جنسی نیست زن ومرد شریک عمر انسانند وتاثیر گذار بر فرزندان ونیمی از شخصیت او را شکل میدهند با این حال چگونه میتوان شرک و عواقب شوم انرا وارد زندگی خود کرد.در پایان ایه دلیل این حکم الهی را برای به کار انداختن اندیشه ها بیان میکند ومیفرماید مشرکان انسان را به سوی اتش دعوت میکنند ولی خدا ومومنان مطیع او ،دعوت به بهشت وامرزش مینمایند.این ایه و21ایه بعد که به دنبال ان میاید 12حکم مربوط به تشکیل خانواده را در ابعاد مختلف بیان میکند .

 223.در اینجا زنان تشبیه به مزرعه شده اند واین تشبیه ممکن است برای بعضی سنگین اید که چرا اسلام درباره نیمی از نوع بشر چنین تعبیری کرده است در حالی که نکته باریکی در این تشبیه نهفته است در حقیقت قران میخواهد ضرورت وجود زن را در اجتماع انسانی نشان دهد که زن وسیله اطفاء شهوت و هوسرانی مردان نیست بلکه وسیله است برای حفظ حیات نوع بشر این سخن در برابر انها که نسبت جنس زن همچون یک بازیچه یا وسیله هوسبازی مینگرند هشداری محسوب میشود. هدف نهایی از امیزش جنسی لذت و کامجویی نیست بلکه باید از این موضوع برای ایجاد وپرورش شایسته استفاده کرد و ان را به عنوان یک ذخیره معنوی برای فردای قیامت از پیش فرستاد بنابراین در انتخاب همسر باید اصولی را رعایت نمود تا به این نتیجه مهم دست یافت.در پایان ایه میفرماید که تقوای الهی پیشه کنید و بدانید او را ملاقات خواهید کرد وبه مومنان بشارت رحمت الهی و سعادت و نجات در سایه تقوا رابدهید.

224.امام صادق (ع)پیرامون این ایه میفرماید:یعنی( خداوند میفرماید)اگر فرا خوانده شدی تا میان دو نفر اشتی برقرارکنی،نگو من قسم خورده ام که چنین کاری را انجام ندهم.این ایه ناظر بر سوء استفاده از مساله سوگند است .بدین ترتیب سوگند یاد کردن جز در مواردی که هدف مهمی در کار باشد عمل نامطلوبی است.

وحیده :

ایه 221: ازدواج دفع شهوت و لذت مادى نیست ,بلکه نگاه سرمایه گذارى در تاریخ باشد,اگر همسر نا اهل باشد ,نسل مان ناهل مى شود .
در انتخاب همسر ایمان اصالت دارد.اصل فکر  وتفکر است ,اینکه تفکر ,تفکر توحیدى باشد.مقام و مال و جمال در ردیف هاى بعدى قرار دارد.
همسر بد زمینه ساز جهنم است .
از نفوذ افراد مشرک در تار و پود زندگیمان جلوگیرى ,,به خطرات ان توجه داشته باشیم.

در  پایان ایه 222 امده ,خدا توبه کنندگان را دوست دارد .در روایات داریم که خداوند با توبه ى بنده اش خوشحال مى شود,چنانچه یکى از شما شاد مى شود وقتى گمشده اش را پیدا مى کند..

ایه 223: تشبىه زنان به مزرعه و کشتزار.مزرعه عامل حیات است و عامل بقاء است ,زن ,سرمایه است .بنیان گذار است ,زن کالا نیست زن ابزار اقتصاد نیست ,بلکه زن کشتزارى است که تولیدش نسل اینده است.
از امیزش جنسى هم هدف باید ذخیره ثواب براى قیامت باشد,در مسایل جنسى باید تقوا رعایت شود .زادو ولد, هدف اصلى ازدواج  است .
سلامت بذر ( نطفه مرد) و مزرعه هر دو در سلامت محصول اثر خواهد گذاشت .براى همین در ایه 221 توجه داشت که در انتخاب همسر دقت شود .

ایه 224: پر هیز از سوگند نا به جا
* کلا قسم خوردن چیز خوبى نیست  ,چراکه احترام نام خدا باید حفظ شود .نام خدا را دستاویز هر کارى قرار ندهیم
* در این آیه منظور این است که سوگند نباید مانع از کار خیر شود ,قسمى ارزش دارد که براس کار خیر باشد نه کار شر.مثلا قسم بخوریم به کسى سلام نکنیم ,یا صدقه ندهیم .یا قسم بخوریم بین دو نفر را اصلاح نکنیم .مى گویند در این مواقع قسم فاقد ارزش است و نباید به ان اعتنا کرد.

 

اعظم :

1. آیه 220 : ضرورت تفکر در دنیا و آخرت ...

2. شان نزول این آیه در مورد یتیمان این بوده که چون در آیات سوره های بعد داریم که مال یتسم رو نخورین و ... بعضی ها که تو خونه شون یچه های یتیم داشتن خیلی به خودشون سخت می گرفتند غذای اونا رو جدا کردن و اگر از باقیمانده غذا می موند بهش دست نمی زدن و کلا خیلی محتاط شده بودن .... خداوند در این آیه تصریح می کنه که اونا رو مثل برادران خودتون بدونین و این سخت گیری ها رو نکنین خداوند به درون شما که قصد فساد یا صلاح دارین آگاه هستش .... اینجا مثل خیلی از آیات پیشین حج و جهاد و روزه تاکید می کنه که هدف سخت گیری نبوده ...

3 . آیه : 221 : کلیات رو دوستان اشاره کردن .... به قول حدیثی از پیامبر "پیش از راه در باره همراه سوال کن " آدم باید همنفس هاش رو مونس هاش رو همنشین هاشو از میون کسانی انتخاب کنه که فلش اشاره زندگیشون به سمت خداوند و معنویات باشه و بودن در کنار اونا و هم صحبتی با اونا آدم رو به یاد خداوند بندازه ... اگه همین نکته رو بدونیم خیلی از مراودات و رفت و آمدهامون اصلاح میشه ... همنشین خیلی روی آدم تاثیر داره ... همسر هم که دیگه نگو ... انتخاب همسر تو خیلی موارد مسیر زندگی آدم رو عوض می کنه ...

4.  آیه 221 : به طور خاص از این آیه این حکم استنباط شده که آدمهای دیندار (مسلمان ) با افراد غیر اهل کتاب (بت پرستان و لائیکها و .... ) ازدواج نکن ... شخصا تفکر می کردم ازدواج مسلمان با مسیحی یا یهودی مشکل داشته باشه ولی ظاهرا اینطور نیست و بی دین و با دین تو این مساله مطرح هستش ... اگر چه شرک معنای وسیعی داره و همه ما به نوعی دچار شرک هستیم (به ایاک نستعین هامون دقت کنیم ) ولی به طور خاص و از روایات استباط شده برای ازدواج منظور خاص همون بت پرستان هستن

5 . آیه 223 و 222 توضیحات دوستان کفایت می کرد یکی دو مورد هم داشت که چون تو گروه مجرد داریم فعلا از نوشتنش خودداری می کنم

6 . هانیه جان امیدوارم جوابت رو در مورد آیه آخر گرفته باشی ، توضیحات وحیده جان کامل کننده بود ... بعضیها برای یه کارایی قسم میخورن که نباید ..و مثلا طرف می گه من قسم می خورم که دسگه با مامان و بابام حرف نزنم ... بعدا اگه بخواد هم میگه چون قسم خوردم این کار رو نمی کنم ... خداوند تو این آیه می گه جایی که امر الهی بر انجام دادن و ندادن چیزی هستش توش قسم نخورین که بعدا بمونین تو قسمی که خوردین و حکم خداوند زمین بمونه ... این سوگندها فاقد ارزشه

7 . در مورد اون که نوشتی یه سوال جالب بوده واست نکته این جاست که مهم اینه که خداوند دستوری که خداوند داده رو انجام بده فی نفسه و بالذات این عمل خودش رعایت تقوی هستش .... حالا علاوه بر اون امر مقدس ازدواج بخش زیادی از حواس آدم رو که درگیر نیاز جنسی هستش رو پاسخ میده و آدم سبکبارتر و فارغ البالتر میتونه به امروات زندگیش چه دنیوی چه اخرویش یپردازه

34 . صفحه 34

 

بیست و نهم دی :

 

هانیه :

جهادی که برای ما  ناخوشایند است و شاید تنها دلیلش اینه که از بهترین چیزی که داری (جان) باید بگذری! اما خیر و شر ما رو کی یا چی تعیین می کنه . شخصا وقتی به عقب برمی گردم تازه خیر و شر خیلی از کارها برام واضح تر می شه . اینکه یک کارهایی را اصرار داشتم اتفاق بیفته و یا نیفته و من از حکمتش بی خبر بودم …

 ایه ۲۱۷ : فتنه ایجاد کردن از کشتن هم بدتره (این همون گمراهی است که در ایات ص ۱۲ به اون اشاره شد که می گفت وای بر کسانی که انچه خود می پنداشتند را به دیگران القا کردند و) در برابر این فتنه ها حتی شده از جان باید گذشت .. و من شاید حتی از آبرومم نگذرم !!!‌چه برسه به جان

و هر لحظه با وجود تمام تلاش هایی که قدرتمندان دنیا می کنه تا نوع تفکر خودشون  را درست جلوه بده ( و رسانه ها در این  زمینه خیلی قوی عمل و تلقین می کنند )‌  و رسوایی عمل اونها ممکنه سالها طول بکشه و جهالت ما باعث بشه به مسیری که اونها م یخوان واقعا منحرف بشه ( درست مثل اون ق تغییر قبله که گفته بود برخی دوباره به جاهلیت بر می گردند )‌ و این همون فتنه است که جاهلیت ما به اون کمک می کنه
و ممکنه با وجود همه تلاشی که کردیم درست در لحظه مرگ کافر بشیم خدایا کمکمون کن چه کسی از فردای من خبر داره؟ این شرک و توحید چقدر گاهی اوقات نزدیکند.
شرک از راه رفتن مورچه در تاریکی هم مخفی تره !‌

چه ترسیدم و ترسم با ایه بعدی چه زود از بین رفت

کسانی که ایمان آوردند برای خدا هجرت کردند برای خدا جهاد کردند به رحمت پروردگار خویش امیدوارند و خدا غفور و مهربان است …

ایه ۲۱۹ :
وای این ایه چقدر جالب بود خیلی به من چسبید …. و اونها از قمار و شراب از تو می پرسند. در ان هم گناهی است و هم منافعی  ( خیلی این بحث تکراری را از دوستامون شنیدیم که علم پزشکی یا ثابت کرده یا در حال اثباته که شراب برای بدن انسان مفید است البته من یک دوست پزشک دارم که به صورت نقل قول شنیدم که می گفت در پزشکی مفید بودن شراب هنوز ثابت نشده یک سری سایت ها هستند که درباره فواید اون می ذارن اما اینکه بخواد وارد کتب دانشگاهی بشه باید از کلی فیلتر و ازمایش و اینا رد بشه و هنوز با قطعیت ثابت نشده)‌ و در امریکا (حداقل )‌در موقع رانندگی اجازه نداری حتی یک قطره مشروبات الکی بخوری حتی یک ذره!! و خودشون هم به این واقفند که میزان هوشیاری و عکس العمل بدن را پایین می یاره!(البته اضافه کنم جامعه امریکا به نسبت جامعه مذهبی از نوع مسیحیت است و سن مشروبات الکی ۲۱ سال است که سن بالایی است با اماری که از سایت ویکی پدیا پیدا کردم )

خلاصه این ایه می گه که درسته نفع هم ممکنه داشته باشه اما ضررش خیلی زیادتره
 و دوباره در باره انفاق توضیح م یده که می گوید قل العفو (من معنی درست کلمه العفو را پیدا نکردم اگه می دونید لطفا بگین )
اما ترجمه ی  کتاب من می گه از مازادی که دارین
به نظرم از اینجا باز همون قضیه میانه روی را می شه فهمید که باید برای خانواده خود داشت و مازاد اون ها را انفاق کرد ! و در ایه ۲۱۵ هم ترتیب انفاق شونده ها را بیان کرد …

بریم که با تفکر بیشتر در ایاتش انشاله بیندیشیم و رستگار شویم …

 

نفیسه :

 

216.ایه گذشته عمدتا در مورد انفاق اموال بود واین ایه سخن از انفاق جانهاست در راه خدا وهر دو در میدان فداکاری دوشا دوش هم قرار دارند .تعبیر (کتب)(نوشته شده )اشاره به حتمی بودن و قطعی بودن این فرمان الهی دارد .برای انسانهای معمولی یک امر طبیعی است که جنگ ولو با دشمن ودر راه خدا خوشایند نیست زیرا در جنگ تلافات جانی ومالی وجراحتها ومشقتها وجود دارد اما برای عاشقان شهادت در راه حق وکسانی که در سطح بالایی از معرفت هستند جنگ با دشمنان حق شربت گوارایی است که همچون تشنه کامان به دنبال ان میروند ومسلما حساب انها از حساب مردم جداست .پروردگار جهان با قاطعیت میگوید که افراد بشر نباید تشخیص خودشان را در مسایل مربوط به سرنوشتشان حاکم سازند چرا که علم انها از هر نظر محدود وناچیز است ومعلوماتشان در برابر مجهولات همچون قطره ای در برابر دریاست.اگر خداوند جهاد وروزه و حج را تشریع کرده همه به سود ماست توجه به این حقیقت روح انظباط وتسلیم را در برابر قوانین الهی رادر ما پرورش میدهد ودرک ودید مان را از محیطهای محدود فراتر میبرد وبه نامحدود یعنی علم بی پایان خداوند پیوند میدهد.

217.این ایه سنتی راکه از زمانهای قدیم واعصار انبیای پیشین در میان عرب در مورد تحریم پیکار در ماههای حرام بوده رابا قاطعیت امضا میکند.چنین نیست که این قانون استثنایی نداشته باشد نباید اجازه داد که گروهی فاسد ومفسد زیر چتر این قانون هر ظلم فسادی را مرتکب شوند .جلوگیری از راه خدا و کفر ورزیدن نسبت به او وهتک حرمت مسجد الحرام وخارج وتبعید نمودن ساکنین ان نزد خداوند موضوعی مهمتر است ایجاد فتنه ومنحرف ساختن مردم ازدین خدا از قتل هم بالاتر است.چرا که این جنایتی است بر جسم انسان وان جنایتی بر جان وروح وایمان انسان.خداوند میفرماید هر کس از شما مرتد شود تمام اعمال نیکش در دنیا از بین رفته واهل دوزخ میشود چه مجازاتی از این سخت تر و وحشتناکتر  که تمام اعمال نیک انسان نابود شود.

 

218.نقطه مقابل کسانی که مرتد میشوند کسانی هستند که ایمان اورده،هجرت کرده ودر راه خدا جهاد نموده اند.این گروه در پرتو این سه کار بزرگ اگر مرتکب اشتباهی هم بشوند ممکن است مشمول عنایات و مغفرت الهی گردند.

219.(خمر)در اصطلاح شرع به معنی هر مایع مست کننده و (میسر)به معنی سهل واسان است واز انجا که قمار در نظر بعضی از مردم وسیله اسانی برای نیل به مال وثروت است به ان میسر گفته میشود .خداوند هر دو گناه را بزرگ میداند و میفرماید منافعی هم دارند ولی گناه انها از منفعتشان بیشتر است .بنابراین هیچ انسان عاقلی به خاطر نفع کم به این همه زیان تن در نمیدهد .در قسمت دوم ایه در مورد انفاق صحبت شده .خداوند میفرماید :(قل العفو)(بگو از مازاد نیازمندیهایتان انفاق کنید )امام محمد باقر (ع)میفرمایند:عفو به معنای زیادی قوت (غذای)سال است.جای دیگر هم امده که کلمه عفو به معنای از بین بردن اثر،حد وسط ومیانه هرچیز ومقدار اضافی چیزی وبهترین قسمت مال امده وممکن است در اینجا به معنی مغفرت و گذشت از لغزش دیگران باشد وطبق معنی تفسیر ایه اینچنین میشود بهترین انفاق عفو وگذشت است.با توجه به اوضاع اجتمایی عرب جاهلی و به خصوص مکه ومدینه که از نظر دشمنی و کینه توزی و عدم گذشت در حد اعلا بودند هیچ مانعی نیست که وقتی از انها سوال از انفاق اموال میکنند به خاطر نیاز شدید به انفاق عفو سبب شود انچه را که لازمتر است قران پاسخ دهد.

 

وحیده :

ایه 216:

 **ملاک خیر و شر ,,تمایلات ما و آسانى و سختى کارها نیست ,باید تسلیم خواست خداوند باشیم.
** جنگ و جهاد در راه خدا باعث خیر است ..

ایه 217: **چهار ماهى در آن جنگ و خون ریزى حرام است: محرم,ذى القعده,ذى الحجه,رجب ,مى باشد.
** تعیین اهمیا گناه ,اینکه کدام کوچکتر است و کدام گناه بزرگترى فقط به دست خداست.
**دشمن پیوسته با ما مى جنگدد و تلاش مى کند,تا درست در اختیارشان باشیم .و به این حد قانع نیست که نوع لباس مان عوض شود ,سبک زندگى مان عوض شود .تعصباتمان عوض شود ,نه به این حد ها قانع نیست ,,مى خواهد دینمان را از ما بگیرد .وقتى دست بچه اى از دست پدرش برداشته بشه . ازهرجایی ممکنه سر در بیاره........
** اگر فشار ها بر ما زیاد شد ,نباید از مکتبمان دست برداریم  که واى به حال کسى که از دین خود دست بکشد و در حال کفر بمیرد  که البته بارها هم گفته شد که کفر فقط این نیست که خدا را قبول نداشته باشیم ,اجرا نکردن حکم خدا ,دستور خداوند و انجام نهى شده ها ,همگى کفر است.

ایه 218: درست است که باید در همه حال به خداوند امید داشت ,اما کسى که امید دارد ,باید دست به کارى بزند ,امید همراه عمل است .
** اگر واقعا منتظر امام زمانمان هستیم ,یک کارى بکنیم  هر کس  در خودش مقدماتش را فراهم کند ,هیچ کارى ندارد  ,فقط باید صالح شویم ......

ایه 219: شراب و قمار گناهان بزرگى هستند ,البته منافعى دارند  که صد البته ضررهاىشان خیلى بیشتر است.اسلام بر اساس اهم و مهم حکم مى کند .. شراب علاوه بر فساد بر جسم و جان باعث غفلت مى شود .همان چیزى که شیطان دنبال آن است .غفلت خیلى خطرناک است.
**عفو در لغت علاوه بر  گذشت و امرزش  ,,به معنى " مازاد"  " حد وسط "  بهترین قسمت مال"  هم مى باشد ,که همگى راجب انفاق  باید رعایت شو د ..

 

اعظم :

1 . آیه 216 : علت اکراه مومنین از جنگ جهاد رو نفیسه جان ذکر کردن ، یه علت دیگه هم در تفسیر المیزان نوشته بود که چرا مومنین از جنگیدن ابا دارن که من یاد حرفهای هانیه جان در ص 30 افتادم نوشته بود "تربیت شدگان قرآن حتى از آزار یک مورچه هم پرهیز دارند، و نسبت به همه خلایق راءفت و مهر دارند، چنین کسانى البته از جنگ و خونریزى کراهت دارند، هر چند دشمنانشان کافر باشند، بلکه دوست دارند با دشمنان هم به مدارا رفتار کنند، و آمیزشى دوستانه داشته باشند، و خلاصه با عمل نیک و از راه احسان آنان را به سوى خدا دعوت نموده ، و به راه رشد و در تحت لواى ایمان بکشانند، تا هم جان برادران مؤ من شان به خطر نیفتد،و هم کفار با حالت کفر هلاک نشوند و در نتیجه براى ابد بدبخت نگردند"
به همین خاطر هم خداوند در اینجا حکم صریح داده که وقتی جهاد واجب شده از اون بعدی هستش که خداوند خیلی بیشتر از شما و فرای زمانها و مکانها به این قضیه نگاه می کنه ... شما نمی تونین همه جوانب یه مساله رو ببینین و بر زمان ها احاطه ندارین

2 . آیه 216:  این موضوع چه بسا شما چیزی دوست دارین ولی براتون خوب نیست و بالعکس کلا موضوع مهمی هستش چون ما همیشه در تصمیم گیریهامون با عقل اون لحظه مون وبدون اینکه دورنما و عواقب کارمون رو در نظر بگیریم عمل می کنیم و خیلی وقتها هم اگر در نظر بگیریم چون محدود و ناتوان فکر می کنیم اشتباه زیاد می کنیم
3 . آیه 217 : نکته ای که فتنه از قتل بردتره هم موضوع مهمیه بعضیها آدم نمی کشن اما یه تدابیری می چینن چند نسل رو داغون می کنن خیلی هم خنده برلبانه و مهربون وار
4.  آیه 217 : این جمله "حبطت اعمالهم فی الدنیا و الاخره" برام جالب بود ... که کلی  گفته شده یعنی کافران هم اعمالشون حبط و باطل میشه نه فقط مومنان ... تو تفسیر نوشته بود آدمهای کافر هم گاهی کارهای خوب انجام میدن تو زندگی روزمره شون که می تونه مثمر ثمر باشه ولی اگر ایمان نیارن این تاثیر اعمالشون از بین میره و اگر ایمان بیارن تاثیر اعمالشون در زندگی روزمره و دنیاییشون هم ثمرات ارزشمندی میده . زندگیشون رو به سمت حیات طیبه میبره

5 .  آیه 218 : وقتی انگیزه های آدم در هر کاری الهی بشه (فی سبیل الله ) سرانجام خوبی برای آدم رقم می خوره

6 . آیه 219 : ممنون هانیه جان از توضیحاتت در مورد این آیه ... حرام بودن شراب بیشتر از این باب هستش (در روایات اومده ) که باعث زوال عقل میشه و تشخیص خوب از بد و شر از خیر سخت و اغلب غیر ممکن می شه ... و خداوند هر چیزی که این نتیجه رو برای عقل داشته باشه حرام کرده ...حالا این علاوه بر مضرات جسمانی هستش
این جمله از المیزان برام جالب بود "شریعت اسلام همانطور که قبلا هم گفته شد اساس احکام خود را تحفظ بر عقل قرار داده ، خواسته است با روش عملى ، عقل مردم را حفظ کند، (و بلکه رشد هم بدهد)، و اگر از شراب ، و قمار، و تقلب ، و دروغ ، و امثال این گناهان نهى کرده ، باز براى این است که اینگونه اعمال ویرانگر عقلند و بدترین عملى که حکومت عقل را باطل مى سازد در میان اعمال شرب خمر، و در میان اقوال دروغ و زور است . پس این اعمال یعنى اعمالى که حکومت عقل را باطل مى سازد،"

7 . خوبه و قتی مساله ای رو تحلیل م یکنیم فواید و ضررهاشو در کنار هم در نظر بگیریم و اگر امری ضرراش بیشتر از نفعهاشه کلا بی خیالش بشیم

آ8 . یه 218 ک توضیحات دوستان در مورد عفو درست بود

9 .  این هم توضیح علامه طباطبایی ذیل کلمه لعلهم یتفکرون "در این آیه شریفه دو نکته هست ، اول اینکه مردم را تشویق و تحریک مى کند به این که پیرامون حقایق وجود، و معارف مبداء و معاد و اسرار طبیعت بحث کنند و در طبیعت اجتماع و نوامیس اخلاق ، و قوانین زندگى فردى و اجتماعى بیندیشند و سخن کوتاه آنکه از میان تمامى علومى که ازمبداء و معاد و حقایق بین آن دو بحث مى کند، آنچه را که مربوط به سعادت و شقاوت انسان است بکار بگیرند.

دوم اینکه قرآن کریم هر چند که بشر را به اطاعت مطلقه و بى چون و چراى خدا و رسول دعوت مى کند، الا اینکه به این هم رضایت نمى دهد که مردم احکام و معارف قرآنى را با جمود محض و تقلید کورکورانه ، و بدون هیچ تفکر و تعقلى بپذیرند، بلکه باید فکر و عقل خود را بکار بگیرند، تا در هر مساءله حقیقت امر کشف شود، و با نور عقل راهشان در این سیر و سلوک روشن گردد.

و گویا مراد از تبیین همان کشف و پرده بردارى از علل احکام و قوانین ، و روشنگرى اصول معارف و علوم باشد."

 

33 . صفحه 33

 

بیست و هشتم دی :

 

نفیسه :

 

درایات گذشته سخن از مومنان وکافران و منافقان بود ،کافرانی که بر اثر لجاجت ،ایات ودلایل روشن را نادیده گرفته وبه بهانه جویی میپردازند وبنی اسراءیل یکی از مصادیق واضح این معنی میباشد .منظور از تبدیل نعمت این است که انسان امکانات و منابع مادی ومعنوی راکه دراختیار دارد درمسیرهای انحرافی وگناه بکار گیرد.مساله تبدیل نعمت وسرنوشت دردناک ناشی از ان منحصر به بنی اسراءیل نیست هم اکنون دنیای صنعتی گرفتار این بدبختی است زیرا با اینکه خداوند مواهب ونعمتها وامکاناتی در اختیار انسان امروز قرار داده که هیچ دورانی از تاریخ سابقه نداشته ولی به خاطر دوری از تعلیمات الهی پیامبران گرفتار تبدیل شده وانها رابه صورت وحشتناکی در راه فنا ونیستی خود به کار گرفته واز ان مخربترین سلاحها برای ویرانی جهان ساخته ویا از قدرت مادی خویش برای توسعه ظلم واستعمار و استثمار بهره گرفته ودنیا رابه جایگاهی نا امن از هر نظر مبدل کرده است.

 212.شان نزول:این ایه در مورد اقلیت اشراف قریش نازل شد که میگفتند اگر محمد (ص)از طرف خدا بود اشراف وبزرگان از او پیروی میکردند که این ایه نازل شد وبه سخنان بی اساس انها پاسخ داد .این ایه در واقع بشارت و ارامشی است برای مومنان فقیر و هشدار وتهدیدی است برای ثروتمندان مغرور و بی ایمان .بی حساب بودن روزی خداوند نسبت به افراد با ایمان اشاره به این دارد که هرگز پاداشها و مواهب الهی به اندازه اعمال ما نیست بلکه مطابق کرم ولطف اوست ومیدانیم لطف وکرمش حد وحدودی ندارد .

 213.در ابتدا انسانها امتی واحد بودند .تضادی بین انها نبود زندگی بشر واجتماع ساده بود ،فطرتها دست نخورده وانگیزه های هوی وهوس  واختلاف وکشمکش در میان انها ناچیز بود .سپس زندگی انسانها شکل گرفت.که در این هنگام اختلافات و تضادها به وجود امد در اینجا بشر تشنه قوانین و تعلیمات انبیاء وهدایتهای انها میگردد تا به اختلافهای او در جنبه های مختلف پایان دهد.ایمان به انبیاء و تمسک به تعلیمات انها وکتب اسمانی ابی بر اتش اختلافات فرو ریخت وانرا خاموش کرد تا اینکه کم کم وسوسه های شیطان و امواج خروشان نفس کار خود را کرد ودر اینجا مردم دو دسته شدند مومنان راستین که در برابر حق تسلیم بودند که رو به کتب اسمانی اوردند وافراد بی ایمان وستمگر که همچنان در گمراهی واختلاف باقی ماندند .تمام کسانی که دارای نیت پاک وروح تسلیم در برابر حقند مشمول هدایتهای او میشوند اشتباهات عقیدتی انها اصلاح میشود واز روشن بینیهای مخصوصی برخوردار میگردند وانها رااز اختلافات ومشاجرات دنیا پرستان بی ایمان برکنار میدارد وارامش روح و اطمینان خاطر وسلامت جسم وجان به انها میبخشد.

214.شان نزول:برخی مفسران گفته اند :هنگامی که در جنگ احزاب ترس و خوف وشدت بر مسلمین غالب شد ودر محاصره قرار گرفتند این ایه نازل شد انان رابه صبر واستقامت فراخواند و امید نصرت به انها داد .در حقیقت این ایه به یکی از سنن الهی که در همه اقوام جاری بوده اشاره دارد وبه مومنین در همه قرون واعصار هشدارمیدهد که برای پیروزی وموفقیت ونایل شدن به مواهب بهشتی باید به استقبال مشکلات رفت وفداکاری کرد این ازمونی است که مومنان را پرورش میدهد.

215.شان نزول:پیرمردی بزرگ وثروتمند بود که به پیامبر (ص)عرض کرد که از چه چیز صدقه بدهم وبه که بدهم ؟ که این ایه نازل شد.در ایه امده هر چیز خیر ونیکی که انفاق میکنید برای پدر ومادر ونزدیکان و یتیمان ومستمندان ودر راه ماندگان باید باشد .لزومی ندارد تظاهر کنیم ومردم را از کار خویش اگاه سازیم چه بهتر که با خلوص بیشتر انفاق خود را پنهان سازیم زیرا کسی که پاداش میدهد از همه چیز باخبر است وکسی که جزا به دست اوست حساب همه هم نزد وی میباشد.جمله (وما تفعلوا)معنی وسیعی دارد که تمام اعمال خیر را شامل میشود وجمله (ما انفقتم من خیر)(انچه از نیکیها انفاق میکنید )میگوید:انفاق از هر موضوع خوبی میتواند باشد وتمام نیکیها راشامل میشود از اموال باشد یا خدمات از موضوعات مادی باشد یا معنوی .در ضمن تعبیر (خیر)نشان دهنده این است که مال وثروت ذاتا چیز بدی نیست بلکه یکی از وسایل خیر است مشروط به اینکه به نیکی از ان بهره گرفته شود.

وحیده :

 ایه 211: بررسى تاریخ گذشتگان و عبرت گرفتن از آن براى ما لازم است,مثلا ببینىم بنى اسراییل چه کار کردند و و به چه سرنوشتى دچار شدند ,ما دیگر مثله انها رفتار نکنیم..
نعمتهاى خدا را سپاس گفته وکفران نکنیم و همینطور نعمت هاى خدا را تبدیل نکنیم,,تقوا را تبدیل به بى تقوایی نکنیم, صداقت را تبدیل به دروغ نکنیم ,امانت را تبدیل به خیانت نکنیم و ........

ایه 212: براى کسانى که ایمان ندارند دنیا خیلی جلوه  و زینت داردو همین دنیا گرایی باعث تحقیر و استهزاى دیگران  (مومنان )مى شود. اما خداوند به مومنان مى گوید ؛ تقوا پیشه کنید و صبر کنید به زودى ورق بر مى گردد و روزى مى اید که شما بر ان گروه برترى خواهید یافت
* زمانى دنیا برایمان جلوه دارد که از الطاف و نعمت هاى آن دنیا بى خبر باشیم .
حکایت داستان حضرت نوح زمانى که کشتى مى ساخت  کنایه ها و مسخره کردن هایى بود که از گوشه و کنار به گوش مى خورد اما به زودى  خودشان مورد تمسخر قرار گرفتند..

ایه 213: یکى از اهداف فرستادن پیامبران به سوى مردم ,حل و رفع اختلافات بین آنها بود.
 به هر حال انسان هاى متعدد،با سلیقه ها و هوى و هوس هاى زیاد و غرایز سیرى ناپذیر ,دچار درگیرى و اختلاف مى شوند, پس احتیاج به داورى دارند ,اما نه از نوع بشر که خودش هم دچار هوى وهوس باشد .به داورى نیاز است که عارى از هر گونه عیب و نقص باشد .((همه  جا عقل لازم است اما کافى نیست .عقل بشر کوتاه است .وگرنه هیچ انسانى هیچ زمان پشیمان نمى شد.))
پس باید قانونى باشد از طرف خالق و هدایت گرى باشد ,معصوم،، تا از راه بشارت و بیم مردم را صلاح کند .
در این میان عده اى گوش فرا مى دهند  وهدایت مى شوند وعده اى هم از روى لجبازى و امتیاز طلبى زیر بار انبیاء نمى روند.. .

 ایه 214؛ انتظار بهشت  رفتن ,تنها به خاطر اینکه ایمان اوردیم ,,بدون سختى ها و رنج ها نادرست است.
نا برده رنج,گنج میسر نمى شود............
راه ورود بهشت ,عبور از سختى هاست.سختى هایى از داخل ( ضراء) سختى هایى از خارج( باسآء) .
**آزماىش هاى الهى گاهى اوقات انقدر سخت است که مردان خدا هم مى گویند( متى نصر الله)
که البته به زودى جواب  از راه مى رسد ( ان نصرالله قریب )..

ایه 215:* نوع انفاق و مورد و راه آن را باید از اهلش پرسید.
* انفاق شامل هر کارى و هر چیزى مى شود ,چه کوچک ,چه بزرگ، اما از چیزهاى خوب و ومرغوب  باشد.
*بهترین مورد انفاق هم اول والدین .بعد بستگان ,یتیمان ,مستمندان و در راه ماندگان,
.*در این ایه دو بار کلمه خیر امده ( انفقتم من خیر ) و ( تفعلوا من خیر ) این یعنى پولدار ها پولشان خیر است  و بى پول ها کارشان .انفاق تنها از طریق پول نیست .انفاق محبت , نوازش,علم , واز هر  نعمتى که خدا به ما داده مى توان انفاق کرد...

 

اعظم : 

 

چون توضیحات کامل بود من یه نکته های اضافه تر میگم :
 ایه 211:
"سل" سوال کن
خوبه ادم بره و از تاریخ سوال کنه تا مرتکب مون اشتباهاتی که گذشتگان شدن نشه

 ایه 211:
شکر نعمت نعمتت افزون کند
کفر نعمت از کفت بیرون کند

آیه 212:
دنیا زینت داده میشود برای کافران
بارها در همین قران اشاره شده که زینت دادن دنیا کار شیطان هستش
گاهی شما نعمتهایی در دست دارین ولی شیطان اوناییی که شما ندارین رو براتون جلوه میده
همسر ،کار ،خونه ..... (مرغ همسایه غازه )
یادمون باشه کافر به معنیی که همیشه تو ذهن ماست نیست
هر کسی که حق رو انکار میکنه (میدونه و انکار میکنه )گاهی خودمون هم در این ردیفیم
حق رو میدونیم ولی لجاجتهای درونی نمی ذاره حق پذیر باشیم
یادمون باشه در این صورت بسیار در معرض قریب خوردن از دنیای زینت شده ایم

آیه 212 : اگر اهل ایمانیم و پا در این طریق گذاشتیم از مسخره شدن نترسیم

 آیه 213 : خیلی آیه عجیب و جالبی بود با این که بارها قرآن خوندم اما انگار اولین باری بود که می دیدمش علت رسالت انبیا ... در این آیه بیان شده بود و کلا یه سیر تاریخی انگار بود ... تو تفسیر المیزان چندین صفحه فقط تفسیر این پایه بود ...

آیه 213 : دو نوع اختلاف بین آدمها یکی به علت اختلاف سلیقه و قدرت و کلا ویژگیهای فطری موجود در انسان و دیگری به علت حسادت و طغیان

. علامه طباطبایی به شدت تاکید کرده بود که این نوع دوم اختلاف رو علمای دینی ایجاد کردن بارها رو این مساله تاکید کرده بود عین جمله رو وارد می کنم :"
این اختلاف را حاملان دین و گردانندگان کلیسا و کسانى که به کتاب خدا علم داشتند از در حسادتى که به یکدیگر مى ورزیدند و تنها به انگیره سرکشى و ظلم به راه انداختند، همچنانکه خداى تعالى فرمود: (شرع لکم من الدین ما وصى به نوحا و الّذى اوحینا الیک ، و ما وصینا به ابراهیم و موسى و عیسى ، ان اقیموا الدین و لا تتفرقوا فیه ) تا آنجا که مى فرماید: (و ما تفرقوا الا من بعد ما جائهم العلم بغیا بینهم و لولا کلمة سبقت من ربک الى اجل مسمى لقضى بینهم ).
و نیز فرموده : (وما کان الناس الا امة واحدة ، فاختلفوا، و لولا کلمه سبقت من ربک لقضى بینهم فیما فیه یختلفون ).
و منظور از کلمه اى که در این دو آیه بدان اشاره شد، همان کلامى است که در آغاز خلقت به آدم فرمود که : و لکم فى الارض مستقر و متاع الى حین "

یا اینجا " و اختلاف در دین را مستند به بغى (حسادت و طغیان ) کرد نه مستند به فطرت ، و این براى این جهت بود که دین فطرى است ، و چیزى که سرچشمه از فطرت دارد خلقت در آن نه دگرگونگى مى پذیرد و نه گمراهى ، و در نتیجه حکمش مختلف نمى شود، همچنانکه درباره فطرى بودن دین فرموده : (فاقم وجهک للدین حنیفا، فطرة اللّه التى فطرالناس علیها، لا تبدیل لخلق اللّه ، ذلک الدین القیم ).
پس اختلاف در دین - تنها از ناحیه کسانى ناشى شده که حاملان کتاب و علماى دین بوده اند و انگیزه آنان حسادت با یکدیگر و طغیان بوده است ."

ذیل این آیه در مورد اسلام و قوانین اون و اینکه کاملترین دین هستش و اگر به معنای واقعی عملی بشه اون اختلافات از بین می ره و گفته بود این خرده هایی که به اسلام می گیرن اینه که اینا اونچه الان در جوامع به اصطلاح اسلامی هتش رو سند می گیرن و اشکال همین جات که اونچه در اینجا هست اون اسلام واقعی نیست ... این هم عین کلام : "بنابراین اگر کسى بخواهد ناتمامى قوانین اسلام را اثبات کند، باید بگردد، یک فرد یا یک اجتماع دینى را پیدا کند، که جامع تمامى تربیت هاى دینى و زندگى مادى باشد، یعنى آن زندگى مادى و معنوى را که دین دعوت بدان مى کند یافته باشد، آن وقت از او بپرسد آیا دیگر چیزى نقص دارى که محتاج به تکمیل باشد؟، و یا جهتى از جهات انسانیت تو و حیات تو دچار سستى هست که محتاج تقویت باشد؟ یا نه ، اگر چنین فرد و چنین اجتماعى را پیدا کردیم ، آن وقت حق داریم بگوئیم : دین اسلام دیگر براى بشر امروز کافى نیست"

 "علاوه بر اینکه تاریخ راست گوترین شاهد است بر اینکه تمدن غرب و پیشرفت کشورهاى مسیحى اقتباسهائى است که مسیحیان بعد از جنگ هاى صلیبى از قوانین عامه اسلامى کرده ، و بوسیله آن پیشرفت کردند، و خود مسلمانان آن قوانین را پشت سر انداختند، آنان پیشرفت کردند و اینان عقب ماندند، که اگر بخواهیم بیشتر در اینجا قلمفرسائى کنیم دامنه کلام بسیار وسیع مى شود"
...

 خلاصه که این آیه برای من کلی فتح باب کرد برای فکر کردن و خوندن و اینا ... خیلی جالب شد

آیه 214 : یادمون نره امتحان میشیم ... ادعای ایمان ما رو مومن نمی کنه

آیه 214 : انقدر گاهی امتحان ها سخت میشه که پیامبران هم میگن پس یاری خدا کجاست "یقول الروا و الذین امنوا معه متی نصر الله " پس خیلی ما عجله برای یاری خداوند نکنیم ... فقط در موضع ایمان بمونیم
آیه 215 هم که دوستان مفصل توضیح دادن
البته این ایه 213 کلی سوال هم در ذهن ما رویاند

 

هانیه :

 

 ایه 211 گاهی تبدیل همین نعمت ها (اعم از سلامتی .. ایمان و .. همسر و .. خانواده ... ) یا توجه نکردن به اونها یک سری شر برامون بوجود می یاره که به نظرم این کلمه شدید العقاب به اون برمی گرده

ایه ۲۱۲  برای من یک جوری تعیین کرد که کفر و ایمان را از کجا می توانم تشخیص بدم. (چون موارد زیادی برایم سخته کی راست می گه کی دروغ) ادمایی که مسخره می کنند مسلما و قطعا حقیقت را بیان نمی کنند یا کامل بیان نمیکنند و با دست آویز تمسخر می خوان حرفشونو به کرسی بنشونند و این درست خلاف ادمایی است که ایمان اوردند (ایه ۸۳ ص ۱۲ که با مردم به نیکی سخن بگویید ) و این یک راه تشخیصه

 ادامه اشم که حسابی چسبید

 این بی حساب عطا کردنه یعنی مثلا جایی قراره وام بدهند به حسابت نگاه می کنند که ببینند چقدر موجودی داره ولی خدا به اینم نگاه نمی کنه !‌یعنی می شه !؟

ایه چالش برانگیز ۲۱۳ :
یک وحدانیتی بین همه ما انسانها وجود داره (من خودم از وقتی اومدم اینجا این یک پارچگی را یک جورایی به وضوح می توانم درک کنم) اما اینجا خدا منظورش نه از نظر مکانی بلکه انگار از نظر زمانی هم بوده (یک موضوعی که دیشب با دوستام بحث می کردم نظریه تکاملی داروین بود به شدت ذهنمو درگیر کرده!)  و اینکه پیامبران تنها و تنها مبشرین و منذرین بودند و لاغیر !! و کتاب به حق به اونا نازل شده تا بینشون داوری بشه یعنی دقیقا قران برای یک اجتماع بیان شده (این ایه درست مخالف نظراتی هست که بیان می شه دین یک امر فردی است البته که فردی بودنش بسیار مهمه اما داوری و از بین رفتن اختلافات یک دلیلی است که حداقل تو این ایه ذکر شده) و باز دوباره هدایت از سوی خداست

ایه ۲۱۴ بهشت را به بها می دهند نه به بهانه

 و ادامه اشم که  

دوست نزدیک تر از من به من است  

وین عجب تر که من از وی دورم

 ایه ۲۱۵ هم منو یاد یکی از دوستام انداخت : که می گفت : شاید پول اسون ترین راه برای کمک به فقرا باشه اینکه کنارشون بشینی سر یک سفره. با درد دلشون همراه بشی . با ادابی که دارند هم کلام بشی و بهشون محبت بکنی …‌ تو خونشون بتوونی بشینی و یک چای تلخ بخوری و ... این خیلی سخته

 

اعظم :

 هانیه جان چیزی که در مورد همنشینی با فقرا گفتی واقعا درسته .... خیلی از آدما به فقیر کمک می کنن ، پول میدن به انجمن ها و نهادهای خیریه ... پول میندازن صندوق صدقه ... اما رنگ رخسار فقیران رو هم نمی بینن

 و از درد واقعی اونا بی خبرن ... از تنهاییهاشون و سختیهایی که نفس می کشنش ...

 اتفاقا آیه جالبی هستش در همین قرآن که الان حضور ذهن ندارم کدوم آیه است که می گه خطاب به پیامبر که اگر از فقیران چشم بپوشی و به اونا نر نداشته باشی به زینت های دونیا مایل میشی

و این سیل تجمل گرایی و زینت گرایی در جامعه ما یکیش همینه علتش

واصبِر نَفسَکَ مَعَ الَّذینَ یَدعونَ رَبَّهُم بِالغَدوةِ والعَشیِّ یُریدونَ وَجهَهُ ولا تَعدُ عَیناکَ عَنهُم تُریدُ زینَةَ الحَیوةِ الدُّنیا ولا تُطِع مَن اَغفَلنا قَلبَهُ عَن ذِکرِنا واتَّبَعَ هَواهُ وکانَ اَمرُهُ فُرُط

و همیشه خویش را با کمال شکیبائی به محبّت آنان که صبح و شام خدا را می خوانند و رضای او را می طلبند وادار کن و یک

لحظه از آن فقیران چشم مپوش که به زینتهای دنیا مایل شوی و هرگز با آنان که ما دلهای آن ها را از یاد خود غافل کرده ایم و تابع هوای نفس خود شدند و به اسراف کاری پرداختند متابعت مکن.
سوره کهف آیه 28

 

............................................................................................................................

 مباحثه آیات سوال برانگیز :

 

ساجده :

 

من یه چیزو هرچی فکر میکنم به نتیجه نمیرسم اونم این که طغیان درمورد عالمان دینی و صاحبان کتاب رو میتونم بفهمم اما اینکه تعبیر '' حسادت'' برای اون ها چیه که نتیجش شده اختلاف رو درک درستی ندارم ینی نمیفهمم حسادت اینجا یعنی چی

 

و جز کسانی که به انها کتاب داده شد از روی ستم و ''حسدی'' که بین انها بود در ان اخنلاف نکردند

 

اعظم :

 

ساجده جان ان شاء الله باید روش فکر کنیم ... و هنوز هم بخونیم شاید تو سایر جاهای قرآن بهش اشاره شده باشه

 

هانیه :

 

 و سوال ساجده جون تا جایی که به ذهن من می رسه .. تمام این حاکمان دینی از دیدگاه منیتشون که ناشی از حسادته به قضیه نگاه می کنند و به زور می خوان به قلب مردم نفوذ کنند اما اگه اجازه بدن حقیقت اصلی  خودشو نشون بده اون وقته که به یک وحدانیت که همون تسلیم شدن در برابر خدای یگانه و مهربون است می رسند

 

32 . صفحه 32

 

بیست و هقتم دی :

 

هانیه :

 

 پناه می برم به تو این مهربان که خودپرستی ام منو از درگاهت براند

 باز هم خدا سخت نمی گیره ( با توجه به ایات ص های قبل که برای روزه و … بود ) و مهمترین چیز تقواست و پرهیزگاری. .

چقدر جالب در ایه ۲۰۴ انگار یک جوری هشدار می ده حواست باشه که ادما گاهی خیلی خوب حرف می زنند اما درونشون اون قدر قوی نیست و … و حتی اون ها را دشمنان سرسختی معرفی می کنه .
این که لجاجت و تعصب ما باعث می شه روی کار های اشتباهمون پافشاری کنیم و هدایت نشویم. گاهی اوقات که با حقیقتی که از اون اگاهیم فقط باری اثبات خودمون جدل می کنیم.
اون مردمی که جانشون را کف دستشون می ذارند و برای خدا بارها مردند !‌اونها را خدا عمیقا دوست داره

امروز یک سخنرانی گوش می کردم راجع به شهدا که به معنای واقعی جونشون را کف دستشون گذاشته بودن!‌اونا واقعا عاشق بودن . ای کاش حس اونا رو می توانستم تجربه کنم . ای کاش جرات اینو داشته باشم جونم کف دستم بذارم و عاشقانه برم جلو …

 این دعوت به ارامش و صلح خیلی به دلم چسبید که در ایه ۲۰۸ بیان می کنه و بسیار برام جالبه که  صفت شیطان در اینجا یک دشمن آشکار است در حالی که خیلی جاهای زندگیم یک دشمنان پنهان بوده!‌شایدم من خودم آگاه بودم دارم گناه می کنم ….

و بعد از این همه نشانه و … اگه هنوز لغزش دارین بدانید خدا آگاه است و حکیم

 دیگه به چه نشونه ای نیاز داریم … و شاید حتی خود فرشتگان را م باز ببینیم انکار کنیم و توجیه مگه تا حالا این کارو نکردیم...

یادمه از فیلم اغما که شیطان اون دکتر را هدایت می کرد یک جایی که به خدا پناه برده بود فهمید که شیطان می گفت من کاری نمی کنم من هیج اراده ای ندارم من فقط تو را وسوسه می کنم. و سه جا نشونه معرفی کرد. جاهایی که وعده می دم و تو را از کار خوب باز می دارم یا به کار بد تشویق می دم … جاهایی که می ترسونمت  …... و جاهایی که توجیه می کنم …...
خدایا مرسی کمکمون کن .. این صدای العفاسی مستقیم وارد قلبم نفوذ می کنه این قدر دلنشینه

 

وحیده :

 

 آیه 203: زمان ،  در دعا اثر دارد. ( خدا را یاد کنید در روزهاى معین )
خدا در زمان هایی که معین کرده توسعه داده و این از لطف خداست,که نه کسى مغرور شود نه مأیوس. مثلا وقوف در منا اگر 2 روز باشد اشکالى ندارد ,اگر  بعد از سه روز هم خارج شدن گناهى نیست .البته اساس کار تقواست ,نه بر اساس خودنمایی ,
مثلا اگر نماز را اول وقت می خوانیم نیت مان  خشنودى خدا باشه نه چیز دیگر.....
(لمن التقى و اتقوا الله ) باز دو تا تقوا  کنار هم,خبر از این دارد که در سرزمین منا هم شیطان انسان را رها نمى کند و نیت ها را خراب مى کند.
بهترین راه براى تقویت تقوا ,,یاد قیامت است..

آیه 204:گاهى اوقات خیلى زیبا و شیوا حرف می زنیم .حتى خدا را هم گواه مى گیریم ( قسم خوردن)  ,
شدید ترین دشمنى را برایشان بیان کرده.
و همیشه هم از طریق حرفهاى دنیوى جاذبه ایجاد مى شود.
ساده اندیش نباشیم که معمولا دشمنان همیشه از مقدسات علیه مقدسات استفاده مى کنند.

ایه 205: به قدرت رسیدن نا اهلان ,عامل فساد و فحشاى جامعه است ,و نابودیه اقتصادى و فرهنگى مردم را به دنبال دارد.در بعضى تفسىر ها (حرث)  را زن گفته ,,یعنى هم نظام خانواده و هم نسل را نابود مى کند . .. ( چقدر شبیه جامعه خدمونه ؟؟؟؟؟!!!!!!!!!)
همیشه همه ى امکانات براى همه صلاح نیست,باید ظرفیت استفاده از امکانات را داشته باشیم تا مبادا سو استفاده  کنیم از نعمت هاى الهى..
داشتن علم ,پول ,قدرت ,و,,,,,,,همه ظرفیت مى خواهد وگرنه ما رابه فساد مى کشاند...

آیه 206:تکبر و غرور نمى گذارد که نصیحت  پذیر باشیم .توجه دادن به دوزخ هشدارى است تا غرور ها شکسته شود..

207: این ایه براى حضرت على نازل شده .ماجراى لیله المبیت است که امام على علیه السلام براى خشنودى خدا از جان خود گذشت و پیش مرگ رسول الله ( ص )شد.
مومنان عملشان زیباست .ولى منافقان حرفهایشان زیباست....
ایه209: همین که چیزى  برایمان اشکار شد ,لجبازى نکنیم .,مبادا اگاهانه مرتکب خطایى شویم که خداوند شکست پذىر است و از روى حکمت و قدرت خود با ما برخورد خواهد کرد...

 

نفیسه :

 

203.ذکری ذکری که خداوند در این ایه از ان یاد کرده ذکری است که بعد نماز روز سیزدهم ذی الحجه حاجیان میگویند .به گفته قران کسانی که عجله کنند و دو روزه ذکر را انجام دهند وکسانی که تاخیر کنند وسه روزه ان را انجام دهند گناهی بر انها نیست که در حقیقت این تعبیر اشاره به نوعی تخییر در اداءذکر خدا میان دو وسه روز است ودر پایان ایه دستور کلی به تقوا دارد که میتوان اینگونه برداشت کرد که مراسم روحانی حج گناهان گذشته راپاک میکند همچون فرزندی که از مادر متولد شده .پس باید مراقب ومتقی بود تا بعدا الوده ی گناه نشویم.

 204.شان نزول این ایه و دو ایه بعد در مورد فردی زیبا وخوش زبان بود که تظاهر به دوستی پیامبر میکرد وخود را مسلمان جلوه میداد وسوگند به ایمان به خدا میخورد پیامبر مهربانیها   که مامور به ظاهر بود با او گرم میگرفت ولی باطنا مرد منافقی بود ودر ماجرایی ،زراعت بعضی از مسلمان رااتش زد وچهارپایان انها راکشت.این سه ایه پرده از کار او برداشت .این ایه اشاره سربسته ای به برخی از منافقان دارد :برخی از افراد هستند که گفتار انها در دنیا مایه اعجاب است اما در باطن اینگونه نیستند وخداوند است که از قلب انها باخبر میباشد حتی انها از سرسخت ترین دشمنان هم هستند.

205.اگر اینها در اظهار دوستی ومحبت به پیامبر اسلام وپیروان او صادق بودند که دیگر دست به فساد و تخریب نمیزدند.ظاهر انان دوستی خالصانه است اما باطنا از بی رحمترین و سر سخت ترین دشمنانند.

206.این افرادمنافق نه به اندرز ناصحان گوش میدهند ونه به هشدارهای الهی بلکه پیوسته باغرور ونخوت خاص خود ،لجوج تر میشوند چنین کسی فقط با اتش دوزخ رام میشود.

 207.شان نزول:هنگامی که پیامبر خدا (ص)تصمیم به مهاجرت گرفت مشرکان خدا خانه او را محاصره کردند که ایشان دستور دادند حضرت علی (ع)در بسترشان بخوابد وپارچه سبز رنگی که مخصوص به خود پیغمبر بود روی خودشان بکشند .این ایه نقطه مقابل چیزی است که درایات قبل در مورد منافقان وارد شده. جمله (الله رءوف بالعباد )ممکن است اشاره به این باشد که خداوند در عین این که بخشنده جان انسان است همان را خریداری میکند وبالاترین بها را که همان خشنودی اوست به انسان میردازد قابل توجه این که فروشنده (انسان)وخریدار (خدا)ومتاع (جان)وبهای معامله (خشنودی ذات پاک او)میباشد.در حالی که در موارد دیگربهای اینگونه معاملات رابهشت جاویدان ونجات ازدوزخ ذکرکرده است.

 208.بعد ازاشاره به دو گروه مومنان بسیار خاص ومنافقان مفسد،همه مومنان رادر این ایه مورد خطاب قرار میدهد که ازمفهوم ان برماید که صلح وارامش تنها در پرتو ایمان امکان پذیر است .اصولا در مقابل عوامل پراکندگی (زبان،نژاد،...)یک حلقه محکم اتصال در قلوب بشر لازم است واین حلقه اتصال تنها ایمان به خدا ست که مافوق این اختلافات است .انحراف از صلح و عدالت وتسلیم شدن در برابر انگیزه های دشمن وعداوت وجنگ وخونریزی از مراحل ساده وکوچک شروع میشود وبه مراحل حاد وخطرناک منتهی میشود (خطوات شیطان)ودشمنی شیطان با ما مخفی وپوشیده نیست(انه لکم عدو المبین). اواز اغاز افرینش ادم برای دشمنی با او کمر بست بااین حال چگونه تسلیم وسوسه های او میشویم!

209برنامه روشن،راه روشن ومقصد هم معلوم است .جایی برای لغزش وقبول وسوسه های شیطانی نیست !اگر منحرف شویم مقصر خودمانیم خداوند قادر وحکیم عادلانه مجازات میکند.

 210.در اینجا روی سخن با پیامبر است که ایا انها توقع دارند که خداوند وفرشتگان در سایه های ابر به سمت انها بیایند ودلایل دیگری رادر اختیارشان بگذارند چنین چیزی محال است وبه فرض هم محال نباشد ضرورتی به انجام این عمل نیست عذاب انها نزدیک میباشدوهمه کارها به سوی خداباز میگردد.

 

اعظم :

 

ممنون از توضیحات خوبتون دوستان عزیز و اما درسهای من از آیات این صفحه

در مورد آیه 203 توضیحات دوستان خیلی جامع و کامل بود .... باز هم مثل آیات صفحات قبل بر رعایت تقوی و حدود الهی تاکید شده است .

در مورد آیه 204 و 205 که شان نزولش رو نفیسه جان نوشت و دو سه مورد نکته کلیدی رو وحیده جان گفتن من یه برداشت کاملا شخصی دارم که ممکنه ایراداتی داشته باشه ... بعضی آدمها هستند که خیلی خوب حرف می زنند ، خوب استدلال می کنند ، جانب حق رو در ظاهر می گیرند و کلا ظاهر فریبند ولی در دلشون عناد عجیبی با دین و گسترشش دارن .... اگر دین(اسلام) رو به معنای سبک زندگی اسلامی بگیریم که در عمل اینجوری هم هست ، چون اعتقاد دینی بر کل شئونات زندگی تاثیر داره و ابعاد مادی و معنوی زندگی رو در بر می گیره .... خداوند می فرماید که این گروه ظاهر فریب اگر قدرت رو دست بگیرند د رحرث و نسل هلاکت و نابودی و فساد به وجود میارن

حرث رو اگر کشاورزی بگیریم (در کل بگیریمش تغذیه و خوراک جسم ) و نسل رو هم تولید مثل بگیریم ... البته همونجور که وحیده جان نوشتن بعضی از مفسران طبق آیه ای که میگه "نسائکم حرث لکم " ، حرث رو به معنای زن گرفتن
تعبیر من این میشه که فسادی که توسط این تفکر ظاهر فریب در جامعه پیش میاد کل سیستم تغذیه و نسل رو به فساد می کشه چون اساسش میشه سود و منافع و لذات مادی در مورد تغذیه میشه تولید بیشتر برای رسیدن به سود بیشتر (که با انواع فسادها در زمینه کشت و زرع و از بین بردن تغذیه سالم و طیب هستش ) و در زمینه تولید مثل هم میشه ایجاد روابط نامشروع و فرزندان نامشروع ....
 اگر هم به معنای زن باشه میشه همون استفاده ابزاری از زن برای رسیدن به مطامع دنیوی
یعنی پشت همه این فلاکتها و هلاکتها و فسادها که الان در سرتاسر جهان دیده میشه تفکری هستش که خیلی با حرفای قشنگ و خوشگل و ظاهر فریب آدما رو اغفال کرده ، پوششی از خدامحوری و دین هم ممکنه داشته باشه (هم در بیرون جامعه خودمون و هم در درون )
به نظر من که این دو آیه بسیار قابل توجه هستش و می طلبه که ورش خیلی دقت کنیم ... به نظرم هم که نکته کلیدیش اینه سخن اونا حول دنیا و مطامع اون هستش که ما صلاح شما و خیر شما رو می خوایم (قوله فى الحیوه الدنیا) یعنی هدفش رسوندن لذتی دنیوی بدون نگاه اخروی به ما و در حقیقت به خودشه (حالا این لذت می تونه سرگرم کردن ما به یه لذت دم دستی ساده و برای خودش مثلا حفظ قدرت باشه )

 آیه 206 هم که دوستان نکته رو خوب نوشتن ، عدم پذیرش حق به خاطر غرور و نخوتی که حاصل گناهست ... امیدوارم هیچ وقت در مقابل پذیرش حق لجباز نباشیم

آیه 208 باز هم تاکید شده که کلا تسلیم حق باشین ، بارها و بارها تا الان خوندیم که تنها راه نجات تسلیم بودن تام و کامل در مقابل فرمان خداوند هستش

تو این آیه با توجه به سیاق کلماتی که به کار برده هم به این معنی که تنها راه نجات اینه که همه مسلمونا جمیعا به این درجه تسلیم برسن و هم هر کس به تنهایی به صورت تام و کامل تسلیم بشه
و از گامهای شیطان پیروی نکنیم ... شیطانی که اصل دشمنیش با ما سر همین قضیه تسلیم شدن کامله

 در مورد آیه 209 و 210 توضیح نفیسه جان عالی بود

 ...........................................................................................................................

مباحثه آیات سوال برانگیز :

هانیه :

 من یک سوال برام پیش اومده این صقات خدا نباید بی حکمت باشه مثلا اینجا تاکید اینکه خدا عزیز و حکیم است برای چیه ؟؟؟

 

اعظم :

 

 هانیه جان در مورد سوالت اتفاقا تو تفسیر المیزان معمولا تا اینجا هر جا خداوند صفتی رو از خودش گفته ، علت بیان اون صفت خاص رو گفته در این مورد هم نوشته بود :
"معناى آیه این است که حال که دستور دادیم همگى داخل در سلم شوید، اگر نشدید و به خطا رفتید، با اینکه زلت همان پیروى خطوات شیطان بود - پس بدانید که خدا عزیز و مقتدرى است که در کارش از هیچ کس شکست نمى خورد، و حکیمى است که در قضائى که درباره شما مى راند هرگز از حکمت خارج نمى شود، آنچه حکم مى کند بر طبق حکمت است ، و بعد از آنکه حکم کرد خودش هم ضامن اجراى آن است اجرا مى کند بدون اینکه کسى بتواند از اجراى آن جلوگیرى کند."

28 . صفحه 28

بیست و دوم دی: 

 

نفیسه :

 182 .به حکم اسلامی کاملامشخص شدکه هرگونه تغییر وتبدیل در وصیتها به هر صورت وبه هر مقدار باشد گناه است. اما از انجا که هر قانونی استثنایی دارد در این ایه میفرماید (هرگاه وصی بیم انحرافی در وصیت کننده داشته باشد خواه این انحراف نا اگاهانه باشد خواه عمدی واگاهانه وان را اصلاح کند گناهی بر اونیست).

 

183.روز سرچشمه تقوا.به دنبال چند حکم مهم اسلامی ،در اینجا به بیان یکی دیگر از این احکام که از مهمترین عبادات محسوب میشود میپردازد وان روزه است.خداوند فلسفه این عبادت انسان ساز وتربیت افرین رادر یک جمله کوتاه اما پر محتوا چنین بیان میفرماید (شاید پرهیزگار شوید).

 

184.دراین ایه برای اینکه از سنگینی روزه کاسته شود چند دستور در این زمینه میدهد :1.چند روز معدودی باید روزه بگیرید 2.افراد بیمار ومسافر وکسانی که روزه گرفتن برایشان مشقت دارد از این حکم معافند وروزهای دیگر را باید به جای ان روزه بگیرند 3.کسانی که کلا روزه گرفتن برای انها درهر زمانی مشکل است مثل افراد مسن که باید کفاره بدهند یا مسکینی رااطعام کنند.در اخر ایه این واقعیت رابازگو میکند که روزه گرفتن برای شما بهتر است اگر بدانید که این جمله تاکید دیگری بر فلسفه روزه میباشد.

 

185.این ایه زمان روزه وقسمتی از احکام وفلسفه های ان راشرح میدهد .از فواید مهم روزه این است که روح انسان راتلطیف واراده انسان راقوی وغرایز اورا تعدیل مینماید در حقیقت بزرگترین فلسفه روزه همین اثر روحانی  ومعنوی است .روزه انسان را از عالم حیوانیت ترقی داده وبه جهان فرشتگان صعود میدهد.جمله (لعلکم تتقون )اشاره به همه این حقایق دارد .در حدیثی از پیامبر مهربانیها میخوانیم (بهشت دری داردبه نام ریان [سیراب شده]که تنها روزه داران از ان وارد میشوند) .روزه یک درس مساوات وبرابری در میان فقیران وثروتمندان است تا غنی طعم گرسنگی رابچشد ونسبت به فقیر ادای حق کند .روزه اثر درمانی دارد:عامل بسیاری از بیماریها زیاده روی در خوردن غذاهای مختلف است روزه زباله ها ومواد اضافی وجذب نشده بدن را میسوزاند ودر واقع بدن راخانه تکانی میکند.حدیثی از پیامبر (ص)است که معده خانه تمام دردهاست وامساک بالاترین  داروها.قبل از مسلمانان نیز روزه درمذاهب گذشته حتی بعد از تحریف وجود داشته .

 اما علت اینکه ماه رمضان برای روزه داری انتخاب شده این است که قران ونیز درروایات اسلامی امده تمام کتب بزرگ اسمانی تورات،انجیل،زبور،مصحف در این ماه نازل شده اند که این ماهرا از نظرتربیتی برجستهکرده وروزه هم از جنبه تربیتی حاءز اهمیت است.

 

186.سلاحی به نام دعا ونیایش.یکی از وسایل ارتباط بندگان باخدادعا ونیایش است. خدا به ما نزدیک است نزدیکتر از انچه که تصور میکنیم نزدیکتر از خودمان ونزدیکتر از شریان گردنمان.خداوند میفرمایدمن دعای دعا کننده راهنگامی که مرا میخواند اجابت میکنم.جالب اینکه در این ایه هفت مرتبه به ذات پاک خود اشاره دارد وهفت بار به بندگان ! واز این نهایت پیوستگی وقرب وارتباط ،محبت خود را نسبت به انان مجسم ساخته است. این که میگویند دعا فضولی در کار خداوند است وخدا هر چه مصلحت باشد انجام میدهد،توجه ندارند که مواهب الهی برحسب استعدادها ولیاقتهاتقیسم میشود هر قدر استعدادوشایستگی بیشتر باشد سهم بیشتری از ان مواهب نصیب انسان میگردد.امام صادق (ع) میفرمایند:در نزد خداوند مقاماتی است که بدون دعا کسی به ان نمیرسد .

هانیه : 

و اما چیزایی که من از این ص یاد گرفتم و یه بخش کوچیک از زندگی در اینجا

به تو پناه می برم از شر خودپرستی و تکبرم که مرا از درگاه تو براند .

و اما روزه که سبب پرهیزگاری می شه. نکته جالبی در ماه رمضون های اینجا اتفاق می افته که من خیلی دوستش دارم .  یک مسجد بزرگ مربوط به مسلمانان(اکثرا اهل تسنن)‌اینجا داریم که ماه رمضونا افطاری میده به هرکسی که بیاد . چند روز پیش داشتم برای یکی از دوستای ژاپنی (که معمولا دینشون شینتو و یا بودایی است این ماه رمضون را توضیح م یدادم که هدف چیه!  اینکه یک وعده غذای خودتو بدی به یک فقیر. اینکه به صورت عملی تمرین می کنی فقر و گرسنگی را  و .که البته این بعد اجتماعی روزه است و همون طور که نفیسه جان گفت بعد معنوی و فردی اش خویشتن داری است اما برگردم به همون بعد اجتماعی.) جالبه انگار هدف اجتماعی روزه  هم همینه چون کفاره روز های گرفته نشده اینه که باید یک وعده غذا به مسکینی بدیم اما افسوس که این آیین قشنگ فرهنگی نشده .

الان با خوندن این آیه فهمیدن پرهیزگاری مهمترین دلیل روزه است و این هم معنای بسیار وسیعی داره. غذا که نمود ظاهری اونه. گاهی ارزو می کنم ای کاش در زبانم روزه بگیرم که از صبح تا عصر قول بدم حرف نامربوط نزنم . گاهی یک سری حرفا بد نیست اما ضروری نیست. بعضی اوقات وسط صحبتام حس می کنم واقعا دارم چی می گم!‌الان این حرف به کجا داره ختم می
شه!!

و در ادامه اینکه به من یاد می ده صبور باشم یک مطلبی راجع به صبر شنیده بودم که البته به ایات صفحات قبل هم بی ربط نبود . دو کلمه وجود داره صبر و انتظار : بسیار با هم متقاوتند. انتظار یعنی چشم داشتن به چیزی . اینکه تماما می شیم خواسته و می خواهیم اتفاقی بیفته. اما صبر یعنی نخواستن. گذشتن . تهی شدن از اون خواسته و از اون خود. … اینکه خدا روزه را راه نجات و هدایت می دانه برام خیلی حالب شد جون واضح ترین چیزی که من از روزه یاد می گیرم همین صبره!‌و این یعنی کم کردن خواسته های خودم … چون دیگه دلیل نداره خواسته ای باشه یا من باشم که منتظر یک پیامد بمونه!

چقدر آیه آخر آرامش بخشه!‌گاهی حس می کنم که خدا همش در باره عذاب گفته اما این آیه های اینجوری خیلی بدلم می شینه
حس می کنم خیلی قوی است و واقعی !

 

وحیده :

 

 در کافى از محمد بن سوقه روایت آورده که گفت : از امام ابى جعفر (علیه السلام ) معناى جمله (فمن بدله ، بعد ما سمعه ، فانما اثمه على الذین یبدلونه ) یعنى , آیه 181 سوره بقره را,, پرسیدم ، فرمود: آیه بعد از آن که مى فرماید: (فمن خاف من موص جنفا او اثما، فاصلح بینهم ، فلا اثم علیه ) ،  آیه 182 سوره بقره ,,آن را نسخ کرده و معنایش این است که هرگاه وصى بترسد (یعنى تشخیص دهد) از اینکه صاحب وصیت درباره فرزندانش ‍ تبعیض قائل شده و به بعضى ظلم کرده و خلاف حقى مرتکب شده که ,خدا به آن راضى نیست ، در اینصورت گناهى بر وصى نیست که آنرا تبدیل کند و بصورت حق و خداپسندانه در آورد.

 یکى از لطیف ترین آیات قران ,آیه 186 است ,در این آیه خدا 7 مرتبه گفته *خودم *
بندگان خودم ، بیایید سراغ خودم، از خودم بخواهید ،....................
این آیه براى دعا کننده بسیار لذت بخش است.

دعا یعنى طلب خیر کردن  و باید همراه با اخلاص و ایمان باشد.دعا وتوسل مت راعوض مى کند .شرایطمان را عوض مى کند .مثله زمین کشاورزى که باید شخم بزنیم تا اماده شود .با دعا انگار خودمان را شخم مى زنیم .
دعا باعث رشد ما مى شود  به شرطى که مقدمات آن فراهم شود.

خدا مى گوید از شما دعا کردن از من اجابت کردن .اما گاهى اوقات دعا مستجاب نمى شود .حتما مشکل و گیر از طرف ماست,  در دعاى ماست,
دعا یعنى طلب خیر ,,شاید آن چیزى که مى خواهیم خیر ما نباشد .یا گاهى اوقات انچه دعا مى کنیم خیر است اما اخلاص در آن نیست به هر کس و نا کس دیگر هم  رو مى اندازیم......

 

اعظم :

 

  آیه 182 : اصلاحی که می تونیم در وصیت نامه مرده بدیم باید اصلاحی باشه که مراد از اون اصلاح بین ورثه است که نزاعی بینشون اتفاق نیفته (نمیشه یکی رو از ارث محروم کرد و به دیگری بیشتر داد چون مغایر با فرمان خداوند است )این نکته رو من نمی دونستم که فهمیدم

 در مورد آیات 183 توضیحات نفیسه جان و هانیه جان خیلی خوب بود ... روزه تنها عبادتی هستش که از نوع سلبی هستش یعنی توش نباید کاری انجام بدیم (خوردن و شهوت ) بقیه عبادات وجودی هستن یعنی باید کاری توش انجام داد ... امیر شدن بر نفس یکی از ثمرات روزه است به شرطی که روزه باشه نه اونقدر سحر و افطار بخوریم که مبادا گرسنگی رو حس کنیم

در آیه 185 : جمله یرید الله بکم الیسر و لا یرید بکم العسر برای من جالب بود ... خداوند احکامش رو خیلی ساده کرده و سختی ما لا طاقت نخواسته از ما و صرف روزه گرفتن عمل شکر گزاری از خداوند انجام شده لعلکم تشکرون

 آیه 186 : همه ش لطف و همش رحمت ... خیلی زیبا و خیلی نزدیک و خیلی امیدوار کننده یه قسمت زیبا از تفسیر المیزان رو حیفم اومد نذارم مستقیم کپی می کنم

 این آیه در افاده مضمونش بهترین اسلوب و لطیف ترین و زیباترین معنا را براى دعا دارد.

اولا: اساس گفتار را بر تکلم وحده (من چنین و چنانم ) قرار داده ، نه غیبت (خدا چنین و چنان است )، و نه سیاقى دیگر نظیر غیبت ،و این سیاق دلالت دارد بر اینکه خداى تعالى نسبت به مضمون آیه کمال عنایت را دارد.

و ثانیا: تعبیر فرموده به (عبادى بندگانم )، و نفرمود (ناس مردم ) و یا تعبیرى دیگر نظیر آن و این نیز عنایت یاد شده را بیشتر مى رساند.

و ثالثا: واسطه را انداخته ، و نفرموده : (در پاسخشان بگو چنین و چنان ) بلکه فرمود: (چون بندگانم از تو سراغ مرا مى گیرند من نزدیکم ).

و رابعا: جمله : (من نزدیکم ) را با حرف (ان ) که تاءکید را مى رساند مؤ کد کرده و فرموده : (فانى قریب ) پس به درستى که من نزدیکم .

و خامسا: نزدیکى را با صفت بیان کرده و فرموده : (نزدیکم ) نه با فعل ، (من نزدیک مى شوم ) تا ثبوت و دوام نزدیکى را برساند.

و سادسا: در افاده اینکه دعا را مستجاب مى کند تعبیر به مضارع آورد نه ماضى ، تا تجدد اجابت و است مرار آن را برساند.

وسابعا: وعده اجابت یعنى عبارت (اجابت مى کنم دعاى دعا کننده ) را مقید کرد به قید (اذا دعان - در صورتى که مرا بخواند) با اینکه این قید چیزى جز خود مقید نیست ، چون مقید خواندن خدا است و قید هم همان خواندن خدا است و این دلالت دارد بر اینکه دعوت داعى بدون هیچ شرطى و قیدى مستجاب است نظیر آیه : (ادعونى است جب لکم ) و این هفت نکته همه دلالت دارد بر اینکه خداى سبحان به است جابت دعا اهتمام و عنایت دارد.

از طرفى در این آیه با همه اختصارش هفت مرتبه ضمیر متکلم (من ) تکرار شده ، وآیه اى به چنین اسلوب در قرآن منحصر به همین آیه است .

 جمله "اجیب دعو الداع اذا دعان " خیلی برای من جالب بود ... یعنی همین که بنده خداوند رو می خونه عین استجابت دعاش هستش همینکه خودش رو با خدای خودش تنها می بینه و اونو نزدیک می بینه و بزرگ می بیندش همین خودش عین استجابته ...می گن یکی از دلایلی که دعا استجابت نمیشه (یکی از دلایل )اینه آدم در عین اینکه دعا می کنه امیدش به اسباب و علل هستش و قطع نکرده دلش رو از اسباب دو روایت زیبا هم بود که می نویسمشون

 زمانى خداى تعالى به بعضى از انبیاءش وحى فرستاد، که به عزت و جلالم سوگند که آرزوى هر آرزومندى را که به غیر من امید ببندد مبدل به نومیدى مى کنم ، و جامة ذلت در میان مردم بر تنش ‍ مى پوشانم ، و از گشایش و فضل خودم دور مى کنم ، آیا بنده ، بنده من باشد، و در شدائدش به غیر من امید ببندد با اینکه شدائد همه بدست من است و آیا به غیر من امیدوار شود، با اینکه غنى بالذات و جواد على الاطلاق منم ، و کلید همه درهاى بسته به دست من است ، و در خانه من به روى هر کس که بخواهد مرا بخواند باز است . (تا آخر حدیث ).

 نیز در عده الداعى از رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) روایت آورده که فرمود: خداى تعالى فرموده هیچ مخلوقى دست به دامن مخلوق دیگر نمى شود، مگر آنکه من رشته اسباب آسمانها و اسباب زمین را علیه او قطع مى کنم ، دیگر اگر از من چیزى بخواهد عطایش نمى کنم ، و اگر به درگاهم دعا کند دعایش را مستجاب نمى سازم ، و هیچ مخلوقى دست به دامن خود من نمى شود و چشم امید از مخلوق من نمى پوشد مگر آنکه آسمانها و زمین را ضامن رزقش مى کنم ، آن وقت اگر دعا کند اجابت مى کنم ، و اگر حاجت بخواهد بر مى آورم ، و اگر طلب آمرزش کند او را مى آمرزم .

کاش باورمون بشه که فقط خدا رو داریم ، خدایی که اینقدر نزدیکه و ما ازش دوریم

 

دوست نزدیکتر از من به من است

وین عجب تر که من از وی دورم

چه کنم با که توان گفت که او

در کنار من و من مهجورم

27 . صفحه 27

7

 

بیست و یکم دی :

 

وحیده :

ایه 177؛ وقتى قبله عوض شد ,در رأس همه گفتگوها  این بود که قبله عوض شد ,ایه امد که ,بس است دیگر,به محتوا فکر کنید ,.....

در این ایه پانزده صفت نیک در سه بخش ,ایمان ,عمل و اخلاق بیان شده.

در قران ایه هاى زیادى داریم که خدا به بشر مى گوید معیار هاى سنجش درست, چیزى نیست که تو مى گویی,.

حواسمان باشد به جاى محتواى دین به ظاهر دین نپردازیم.از اهداف اصلى باز نمونیم,

اخلاص در عمل,انگیزه انجام آن ,خیلى مهم است .

گاهى اوقات القاب فراوانى داریم  و ظاهرى فریبنده, اما بین خود و خدا دستمان خالى است.....

ایه 178:موضوعش قصاص ،عفو ,بخشش قاتل و عدالت است

 

ایه 179: اجراى حکم قصاص ,تضمین کننده حیات جامعه و برقرارى امنیت و عدالت است..

 

ایه 180 و 181 راجب وصیت است,وصیت مستحبى است که در آستانه واجب قرار گرفته.

لازم است هرکس مالى دارد وصیت کند  آن هم وصیتى معقول .

در ایه اخر ,گناه تغییر وصیت ,محترم بودن حق مالکیت بعد از مرگ  را بیان مى کند .که البته احکام مربوط به

وصیت بسیار است..........

 

اعظم :

 

اما ایه های امروز :

1.ایه 177 تو این صفحه یه ایه کاربردی خیلی مهمی به نظرم اومد

در تفسیر المیزان نوشنه بود از قول پیامبر که هر کس به این ابه عمل کنه ایمان خودش رو کامل کرده

در این ایه کل وظایفی که بد عهده یه بنده نیکو کار متقی هست اومده

الف : اولین بخش وظایفش در حیطه ایمان هستش

ایمان به خداوند

روز قیامت

ملایکه

پیامبران

قران

ب : در حیطه عمل

بخشش ان هم در کمال رضایت و خوشنودی و دوست داشتن (علی حبه )

خویشاوندان

یتیمان

مسکین (از فقیر وضعشون سخت تره )

در راه ماندگان دور از وطن

سایلین (هر کی در خواستی داشت این که میگن رد نکن این مورده )

بندگان

ج : اقامه نماز

د: دادن زکات (ابن جز حقوق واجبه ) یعنی بخشش هم اونابی که حکمی برش داریم هم به صورت جدای از این موارد

ه : قسمت سختش : وفای به عهد

در المیزان  با توجه به قراین و توجه به کل ایات نوشته شدا بود

این عهد هر قولی هستش که با کسی یا با خودت و یا با خدا می بندی

و به نظر من سخت ترین قسمت ایه

و : صبر در سختیها

باس (سختی های بیرونی )

ضراء(سختیهای درونی )

حین الباس (هنگام جنگ)

 

و البته این شکیبایی هم اسون نیست

ز: و اما بازم یه قسمت سخت

 راستگویی

 اینم سخته

اینکه ادم در همه حال صادق باشه و هیچ منفعت کوچیک و بزرگی اون رو به دروغ وادار نکنه

و البته کسی که راستگوی به عهد خودش هم وفا میکنه

 انتهای ایه میگه اولئک هم المتقون

اینا ویژگی متقینه

 توایه 178 بدای من این کلمه اخیه جالب بود

انگار تو یه جامعه همه با هم برادرن

فمن عفی ... اخیه(حتی خویشاوندان مقتول با قاتل )

 ایه 180 هم برای من جالب بود از این لحاظ که من فکر میکردم وصیت نوشتن وظیفه همه است ولی تو ایه تاکید کرده وظیفه متقینه (درجه بالاتر از ایمان )یعنی یه جورایی مستحبه

26 . صفحه 26

 

بیست و یکم دی :

 

نفیسه :

 170.در ابنجا اشاره به منطق سست مشرکین در مساله تحریم بی دلیل غذاهای حلال ونیزمساله بت پرستی داردکه گفتند ماازنیاکانمان پیروی میکنیم .اگرنیاکان انها از دانشمندان صاحب نظر وافراد هدایت یافته بودند جای این بود از انها تبعیت شود ولی انها نه خود اگاه بودند ونه رهبر وهدایت کننده ای داشتند که میدانیم تقلیدی که خلق را بر باد میدهد همین تقلید نادان از نادان است.

 171.دلیل اینکه این گروه در برابر دلایل روشن انعطافی نشان نمیدهند این است که انها همانند گوسفند یا حیواناتی هستند که برای نجات از خطر صدایشان میزنند ولی انها جز سروصدا چیزی نمیفهمند .

 172.روی سخن این ایه با مومنان است که این نعمتهای پاک وحلال که ممنوعیتی ندارد وموافق طبع وفطرت سالم انسان است برای شما افریده شده چرا از انها استفاده نکنید ؟

173.برای روشن ساختن غذاهای حرام وممنوع وقطع کردن اینگونه بهانه ها میفرماید :(خداوند تنها گوشت مردار ،خون،گوشت خوک وگوشت هرحیوانی که بانام غیر خدا ذبح شده را حرام کرده است).اما گاهی اوقات ضرورتهایی پیش میاید که انسان برای حفظ جان خود از بعضی حرامها استفاده میکند و گناهی بر اونیست که البته نباید زیاده روی شود  وبه طلب لذت ومتجاوز از حد ضرورت نباشد.

 174.این ایه ودو ایه بعد در مورد اهل کتاب نازل شده است .پیش از ظهور پیامبر (ص)صفات ونشانه های اورا مطابق انچه که در کتب خود یافته بودند برای مردم بازگو میکردند ولی پس از ظهور ایشان ومشاهده گرایش مردم به او میترسیدند که اگر همان روش سابق را ادامه دهند منافع انها به خطرافتد برای همین اوصاف پیامبر را که در تورات نازل شده بود کتمان  کردند .این ایه تاکیدی است بر انچه که در ایه 159 همین سوره در زمینه کتمان حق گذشت.

 175. وضعیت این گروه در این ایه مشخصتر شده ونتیجه کارشان را در این معادله زیانبار چنین بازگو میکند :(اینها کسانی هستند که گمراهی را با هدایت وعذاب را با امرزش مبادله کردند ).

 176.این تهدیدها ووعده های عذاب که برای کتمان کنندگان حق بیان شده  به خاطر این است که خداوند کتاب اسمانی رابه حق و توام با دلایل روشن نازل کرده است تا جای هیچگونه شبهه وابهام باقی نماند .با این حال گروهی به خاطرحفظ منافع کثیف خود دست به توجیه و تحریف میزنند ودر کتاب اسمانی اختلافها بوجود می اورند که به گفته قران از حقیقت دورند.

 

وحیده :

 

ایه 170؛ ( تقلید کور کورانه از نیاکان ممنوع)
چه در زنده هاو چه در مرده ها ,باید دنبال احسن  باشیم ,
**پیروى و اطاعت باید بر اساس عقل  و وحى باشد, گاهى اوقات تعصبات نژادى نمى گذارد حق ببینیم.
**راه حق را باید با عقل و وحى سنجید,نه با اینکه طرفدارانش زیاد است یا کم!  
**ملاک شناسایی حق از باطل نفسانیات خودمون یا دیگران نیست, اینکه چون خوشمون نمیاد, یا چون جامعه مان اینطوریه.............
 **آداب و عقاید نیاکان در آینده اثر مى گذارد,,راهى را برویم و طورى رفتار کنیم که الگوهاى مناسب و حقى براى  فرزندانمان باشیم.

آىه 171؛ ادم هاى بى تفاوت که فریاد حق را گوش نمى دهند.. (حق راکتمان مى کنند) ،
ماننده1 :حیوانى هستند که از سخنان ,صوتى بیشتر نمى شنوند،2:کر هستند ,چون حق را نمى شنوند،3:کور هستند چون حق را نمى بینند،4: لال هستند چون حق را نمى گویند،5: بى عقل هستند چون فکر نمى کنند.  
چقدر زشت است چشم داشته باشیم اما نبینیم,گوش داشته باشیم و نشنویم و...............

 از آنچه که خدا حلال کرده بهره گیریم تا حد معقول
 در اسلام ,مادیات مقدمه معنویات است,مثلا در قران آمده ؛ بخورید و شکر کنید.
بخورید و عمل صالح انجام دهید,  **هنگام بهره گیرى از
 مادیات دنیا  از خدا غافل نشویم...

ایه 173:** احکام خداوند بر اساس مصالح است, اگر مى گوید بخوریم یا نخوریم دلیل دارد.
** اسلام به غذا و تغذىه توجه کافى دارد 4 بار در قران مشابه این آىه امده که این غذا ها خورده نشود.
** همه کارهاى ما باید در مداز توحید باشد و بدون نام ویاد خدا کارى انجام ندهیم که ذبح گوسفند بدون بردن نام خدا آنرا حرام مى کند.

آیه 174: گاهى اوقات به خاطر حفظ موقعیت هامون از گفتن حق امتناع مى ورزیم..
گاهى اوقات با وجود اینکه مى دانیم حق چیز دیگریست اما براى اینکه منافعمان به خطر نیفتد خودمان را به نفهمى مى زنیم ..مثلا یک دکتر  مى داند در یک زمینه اى فلان دکتر از او حاذق تر است اما به بیمارش نمى گوید ,,نکند ,مریص کمترى سراغش بیاید و متاسفانه از این کتمان هاى آشکار  حقیقت امروزه زیاد به چشم مى خورد...

کتمان حق و دنیا گرایی بزرکترین خطرى است که علما و دانشمندان را تهدید مى کند.

 در سه ایه  پایانى این صفحه  خداوند 8 تهدید مى کند کسانى را که حق را کتمان مى کنند:
 1:(ثمنا قلیل):ارزان  فروختند,
2: لقمه اى که به خاطر این دین فروشى مى خورن ماننده  خوردن آتش است,آتش مى خورند.
3: چون در دنیا از گفتن حق خودارى کردند خدا هم در اخرت با آنها سخن نمى گوید
 4؛( لا یزکیهم )اىنها پاک نمى شوند
5؛عذاب دردناکى برایشان است
6:( الضلاله بالهدى) گمراهى به جاى هدایت.
7:(العذاب بالمغفره) عذاب به جاى آمرزش
8:(شقاق بعید )  دردشمنى و جنگ با خدا هستند.

* در قران ,هیج گناهى  به این اندازه تهدید نشده.
کسانى که با انحراف فرهنگى نون مى خورند....

خدایا به ما ایمانى بده که هر جا لازم است حق را بگوییم با کمال شجاعت حق را بگوییم و از هیچ چیزى نترسیم..

 

طیبه :

این طور میبینم که نکنه گوشامون صدای امام زمان رو نشنوه  چشامون نبینش مصداق این ایه نشیم  از بس درگیر کارهای بیهوده هستیم و فکر میکنیم  زندگی همین  دیگه..... اگه  فاصله بگیریم از بیهو دگیها  و تمام چیزهایی باطلی که قران تا الان گفته شاید چشم و گوش ها باز بشه چرا حاضر نیستیم حد اقل امتحان کنیم  نکنه باور نداریم این ها رو ...........

اون سری  اعظم خانم فکر کنم تعریف کردن  اینو جوانی از زیارت امام رضا رفت پیش اقای بهجت  اقا پرسدن امام رضا رو دیدی چن بار پرسیدن   جوان  گفت نه  اقای بهجهت با تعجب میگن عجب............... اینقدر این ندیدن ها و نشنیدن ها  فراوونه که ما فکر میکنیم هر کی دید و شنید عجیب  اما غافلیم  که  ما  انقدر درگیر باطل هستیم که این حجاب ها کنار نمیره پس  دعا کنیم خیلی ......

 

اعظم:

 آیات این صفحه هم حرف زیاد داشت ، آیه اولش منو یاد یه موضوعی انداخت ، وقتی تو مدرسه و دانشگاه راجع به دین و این جور چیزها بحث می کردیم ، گاهی بچه ها می گفتن ، کاش ما هم مسلمون نبودیم و بعد با تحقیق و اینا دینمون رو انتخاب می کردیم مثل اونایی که تو خارج مسلمون میشن ، کاش ما مسلمون شناسنامه ای نبودیم ....

: و معمولا بحث همین جاها تموم میشد ، خیلی وقت طول کشید تا فهمیدم ما اصولا از روی تنبلی این حرف رو می زنیم و با این جمله انگار تموم رسالت خودمون رو در مورد دین انجام دادیم ولی واقعیتش اینه که هیچ وقت اون جور که باید روی دین وقت نذاشتیم و همون دین آبا و اجدادی خودمون رو با چاشنی تحصیلاتی که اندوختیم قاطی کردیم و ملقمه ای شده که باهاش زندگی می کنیم ، باید با فوکوس و تمرکز بیشتری وقت روی منابع اصلی دینیمون بذاریم ... قرآن اولیشه که خیلی مهجور مونده     

به خصوص برای ما که مثلا درس خوندیم و سواد هم داریم و تازه ادعای فکور بودن و اندیشمند بودن واقعا زشته دینمون همونی (یا پست تر ) باشه که از آبا و اجدادمون گرفتیم

در سایر زمینه های تربیتی دیگه هم همینطور 

جملاتی مثل :ما اینیم ، همینی که هست ، ترک عادت موجب مرض است ، ما خانوادگی این مدلییم ، تو فامیل ما همه این جورن چیزی هست تو همین مایه آیه 170

 در مورد آیه 171 امیدوارم دردی که در پشت جمله های طیبه بود رو متوجه شده باشیم خیلی سخته که آدم کر و کور و لال باشه و صدای دعوت کننده به ایمان رو نشنوه

 در مورد سایر آیات این صفحه توضیحات دوستان به اندازه کافی راهگشا هستش

25 . صفحه 25

 

بیستم دی :

 

نفیسه :

 

164.این ایه دلیلی بر مساله اثبات وجود خدا وتوحید ویگانگی ذات پاک اوست.همه جا (نظم وانسجام)دلیل بر وجود علم ودانش وهمه جا (هماهنگی)دلیل بر وحدت ویگانگی است .یعنی هنگام برخورد با مظاهر نظم در جهان هستی ونیز هماهنگی ووحدت عمل این دستگاهای منظم ،متوجه علم وقدرت یگانه ویکتایی میشویم که این همه اوازه ها از اوست .

 165.عشق مومنان از عقل وعلم ومعرفت سر چشمه میگیرد اما عشق کافران از جهل وخرافه وخیال برای همین ثبات ودوامی ندارد.

 166.در این هنگام پرده های جهل وغفلت وغرور از مقابل چشمانشان کنار میرود وبه اشتباه خود پی میبرند واعتراف میکنند که انسانهای منحرفی بوده اند .از انجا که هیچ پناهگاهی ندارند از شدت بیچارگی دست به دامان معبودان ورهبران خود میزنند که منظور از معبودان همان انسانهایی خودکامه وشیاطینی هستند که این مشرکان خود را در بست در اختیار انها قرار داده اند که دیگر فایده ای برایشان ندارد.

 167.این پیروان گمراه وقتی بی وفایی معبودان خود را میبینند  میگویند کاش بار دیگر به دنیا باز میگشتیم اما چه سود که کار از کار گذشته وباز گشتی نیست واعمالشان مورد حسرت انها قرار میگیرد چرا که نه موقع عمل است ونه جای جبران.

 168.در ایات گذشته نکوهش شدیدی از شرک وبت پرستی شده بود.یکی از انواع شرک این است که انسان غیر خدا را قانونگذار بداند و این ایه شریفه این عمل را یک کار شیطانی معرفی میکند.

 169.این ایه دلیل روشنی بر دشمنی سرسختانه شیطان که جز بدبختی وشقاوت انسان هدفی ندارد بیان کرده ومیگوید (اوشما رافقط به انواع بدیها وزشتیها دستور میدهد ).فحشا به معنی هر کاری است که از حد اعتدال خارج گرددبنابراین شامل تمام منکرات وقبایح واضح واشکار میگردد.از همان گام اول باید به هوش بود وبا شیطان همراه نشد زیرا که از (خطوات الشیاطین )(گامهای شیطان)برمیاید که شیطان تدریجی عمل میکند.

 

وحیده :

ایه 164: این ایه حرف بسیار دارد,,ما را به خدا شناسى با دیدن طبیعت دعوت مى کند.
تفکر در عالم هستى ,بهترین راه خداشناسى است و تنها خردمندان از نگاه در هستى درس خداشناسى مى خوانند.
در هر ذره از ذرات هستى آثار قدرت ,حکمت خدا دیده  مى شود.

کوه و دریا و درختان همه در تسبیحند ,,
نه همه مستمعى  فهم کند این اسرار,,
که تواند که دهد میوه آلوان از چوب,,
یا که داند که بر آرد ، گل صد برگ از خار.....

ایه 165: این ایه گله مى کند ,که بعضى مردم  به جاى خدا ,به سوى غیر خدا ( دون الله ) مى روند.
خدایی که با یک اراده کن فیکون مى کند  را رها مى کنیم و همان طور که باید خدا را دوست بداریم غیر او را دوست مى داریم ...
تا پرده ها کنار نرود  و قیامت نشود به پوچى فکر و راهى که داشتیم پى نمى بریم ,انجاست که خواهیم دید قدرت فقط براى خداست.
کم و زیاد ما فقط به دست اوست,و بدانیم هر جا و هر وقت که به غیر خدا عشق بورزیم ,به راستى که بازنده ایم.....
من که غیر خدا هاى زندگیم خیلى زیاده ,,خدایا رحم کن ,خودت توفیق بده که رها کنم غیر خودت را...

ایه 166: این آیه صحنه هایی از قیامت را توضیح مى دهد ....
در آنجا پیشوایان کفر ( غیر خدا ها ) از پیروان خود بیزارى مى جویند,,علاقه هایی که ریشه الهى ندارند نا پایدار هستند ,,تکیه به غیر خدا ماننده تکیه به تار عنکبوت است.....

ایه 167؛  فکر کنیم  ببینیم  عمر مونو صرف چى کردیم ,چه قدرشو صرف خدا کردیم چه قدرشو صرف غیر خدا؟؟!
هر کارى که رنگ خزا نباشد ,حسرت به دنبال دارد, .
*خودمو میگم, فداى کى شدم,فداى چى شدم؟؟! چى رو رها کردمو چى رو چسبیدم!!
خدایا گذشته ما را بیامرز و ما بقى عمرمان را مورد رضایت خود قرار ده  و ما را از اهل حسرت قرار نده ......

ایه 168؛ اسلام دین انزوا ,گوشه گیرى و ریاضت نیست .در قران 115 بار دنیا آمده و 115 بار کلمه آخرت آمده,  به این معناست که نه, باید دنیا را براى  آخرت رها کنیم ونه, اخرت را براى دنیا رها کنیم ..
که البته میزان بهره گرفتن از دنیا  به اندازه اى باید باشد که به خدا و دین خداو به اخرت و حساب هاى اخرت ما ,زیان و لطمه اى وارد نکند. و این خیلى حساس است,.....

*شرط اساسى در مصرف دو چیز است: حلال بودن و پاکیزگى
بهره نگرفتن  از حلال و بهره گرفتن از حرام  ,,پیروى از شیطان است.
 خطوات الشیطان  یعنى اینکه  1: شیطان گام به گام ما را منحرف مى کند و2:براى هر کسى یک راهى براى منحرف کردن دارد.

ایه 169:شیطان ما را وسوسه مى کند به فحشا و منکر .یکى از این منکر ها افتراء به خداوند است,یعنى چیزى را که خدا نگفته به خدا نسبت دهیم که  قران بارها وبارها راجب این افراد کلمه( ویل ) را به کار برده .واى به حال کسانى که به خدا نسبت ناروا مى زنند.
** شیطان هم دستو به گناه مى دهد ,هم را توجیه آنرا نشان مى دهد...

اعظم :

 اما درسهای من از آیات :

 آیه 164 : پدیده های طبیعی برای همه مردم قابل درک هستن ولی برای کسانی "نشانه " است که اهل تعقل باشن ...فقط این دسته از ادمها هستن که با دیدن این پدیده های طبیعی به قدرت و مالکیت خداوند ایمان می آورند .... اهل تعقل نشانه های زیادی دارن که در همین قرآن و روایات ائمه به آن اشاره شده است ... تا اینجا که با هم قرآن رو خوندیم یکی از نشانه های اهل تعقل تسلیم پذیری در مقابل امر و نهی الهی بیان شده است

 آیه 165 : اهل ایمان شدیدتربن نوع دوست داشتن را در موردد خداوند دارند ... البته یه نکته است اینجا خیلی هامون می گیم که خداوند رو دوست داریم ولی باید ببینیم خداوند منظورش از دوست داشتنش چیه ... در همین قران آیه 31 آل عمران خداوند می گه به مردم بگو اگه خدا رو دوست دارید از پیامبرش اطاعت کنید ... یعنی اشد حب نسبت به خداوند در تبعیت از پیامبر است ...پس ادعاهای دوستی ما بیهوده است وقتی روش و سنت پیامبرمون رو ترک گفتیم

آیه 166 و 167 : وقتی موقع عذاب الهی برسه ما هستیم و خودمون ... اصلا مهم نیست ما پیرو اهل باطل باشیم یا دیگران را به باطل هدایت کنیم ، برای هر دوی ما روز حسرت هستش

آیه 167 : بهتره تا تو دنیا هستیم از اهل باطل دوری کنیم و ولایتشون رو نپذیریم به جای اینکه اون دنیا حسرت برگشت داشته باشیم برای چنین کاری

آیه 168 و 169 : تو این دو تا آیه میگه از گامهای شیطان پیروی نکنیم که البته معانی گسترده ای داره که در جاهای مختلف قرآن بهش اشاره شده .... اینجا چون قبلش میگه از روزیهای حلال بخورید .... داستانش اینه که یهودیها یه سری خوراکیها رو ممنوع کرده بودن و حرام اعلام کرده بودن ، خداوند میگه این حکم من نبوده و از گامهای شیطان هستش که مردم رو به سوء(معصیتهای کوچک ) ، فحشا (معصیتهای بزرگ ) و دروغ بستن به خداوند امر میکنه

آیه 168 و 169 :  درسی که من گرفتم از این آیه این بود که گاهی تو جامعه عده ای از مردم چیزایی رو حلال می کنن که خداوند حروم کرده و چیزایی رو حروم می دونن که خداوند حلال کرده .... از حکمهای این جور آدمها پرهیز کنم که همانا افتادن در دام شیطانه و خودم هم وقتی می خوام چیزی رو به کسی بگم مراقب باشم به خداوند نسبت ندم و دروغی بهش نبندم ......الان خیلی از سنتهای غلط که در همه زمینه ها تو جامعه رواج پیدا کرده اولش می گفتن خداوند این جور گفته و بستنش به اسلام و حالا هم اونقدر گسترده شده که خودش شده عامل فساد و تجمل گرایی و اینا ....مثل قضیه مهریه و جهیزیه و اینا

24 . صفحه 24

 

 

هفدهم دی :

نفیسه :

142. این ایه وچند ایه بعد به یکی از تحولات مهم تاریخ اسلام اشاره دارد .پیامبر اکرم (ص)سیزده سال پس از بعثت در مکه وچند ماه بعد از هجرت در مدینه به امر خدا رو به سوی بیت المقدس نماز میخواند ولی بعد از ان قبله تغییر یافت .یهود از این ماجرا ناراحت شد وطبق شیوه دیرینه خود به بهانه جویی و ایرادگیری پرداختند که اگر قبله اول صحیح بود این تغییر قبله چه معنی دارد ؟ واگر دومی صحیح است چرا سیزده سال وچند ماه رو به سوی بیت المقدس نماز خواندید؟خداوند به پیغمبر خود دستور میدهدبه انها بگو شرق وغرب عالم از ان خداست هر کس را بخواهد به راه راست هدایت میکند.بیت المقدس وکعبه وهر جا ملک خداست اصلا خدا خانه و مکانی ندارد مهم ان است که تسلیم فرمان او باشید وتغییر قبله در حقیقت مراحل مختلف ازمایش وتکامل است وهر یک مصداقی از هدایت الهی .

143.دراین ایه به فلسفه واسرار تغییر قبله اشاره شده است .قبله مسلمانان قبله میانه است مسحیان به سمت شرق (محل تولد حضرت مسیح)ویهودیان به سمت غرب (بیت المقدس)می‌ ایستادند ومسلمانان مدینه به سمت کعبه ،میان شرق وغرب می ایستادند.این تغییرقبله سبب شد که علم هیءت و جغرافیا در اغاز اسلام در میان مسلمانان به شدت رشد کند زیرا محاسبه سمت قبله در نقاط مختلف روی زمین بدون اشنایی بااین علوم امکان نداشت .خداوند میفرماید شما با داشتن این عقاید وتعلیمات امتی نمونه هستید همانطور که پیامبر بین شما یک فرد نمونه است .یکی دیگر از اسرار تغییر قبله برای این بود که افرادی که از رسول خدا پیروی میکنند از کسانی که به جاهلیت باز میگردند ،تمییز داده شوند.تا هدایت الهی نباشد ان روح تسلیم مطلق در برابرفرمان او فراهم نمیشود دشمنان وسوسه گر فکر میکردند با تغییر قبله ممکن است اعمال وعبادات سابق باطل باشد واجر ما برباد رود که خداوند این مورد رارد میکند .دستورهای او همچون نسخه های طبیب است یک روز این نسخه نجات بخش وروز دیگر نسخه دیگر. هر کدام در جای خود نیکو است وضامن سعادت وتکامل .

144.همه جا رو به سوی کعبه کنید ! در این ایه فرمان تغییر قبله صادر گردید .این تغییر قبله یکی ازنشانه های پیامبر اسلام (ص)در کتب پیشین بوده است .اهل کتاب به جای انکه این تغییر قبله را به عنوان یک نشانه صدق او که در کتب پیش امده معرفی کنند کتمان کرده وبه عکس برای ان جنجال به راه انداختند خدا هم از اعمالشان اگاه است وهم از نیاتشان .

144.همه جا رو به سوی کعبه کنید ! در این ایه فرمان تغییر قبله صادر گردید .این تغییر قبله یکی ازنشانه های پیامبر اسلام (ص)در کتب پیشین بوده است .اهل کتاب به جای انکه این تغییر قبله را به عنوان یک نشانه صدق او که در کتب پیش امده معرفی کنند کتمان کرده وبه عکس برای ان جنجال به راه انداختند خدا هم از اعمالشان اگاه است وهم از نیاتشان .

145.انها به هیچ قیمتی راضی نمیشوند! اهل کتاب میدانستند تغییر قبله نه تنها ایرادی بر پیامبر اعظم نیست بلکه ار جمله نشانه های جقانیت اوست ولی تعصبهانگذاشت انها حق را بپذیرند .خداوند میفرماید اگر انها تصور میکنند با این قال و غوغاها بار دیگر قبله مسلمانان تغییر خواهد کرد کور خوانده اند این قبله همیشگی ونهایی مسلمانان است.

وحیده :

 ایه 142:پیامبر 15 سال رو به بیت المقدس نماز خواند ,چرا که اطراف قبله بت بود و پیامبر نمى خواست همراه با بت پرستها رو به بتها بایستد,طورى مى ایستاد که نه رو به بتها باشد نه پشت به کعبه کند ,رو به بیت امقدس نماز نى خواند ,,اما این عمل باعث مى شد که ىهودى ها با نیش و کنایه بگویند شما دنباله روى ما هستید .پیامبر ناچار شده ,,رو به اسمان کرد...و از خداوند چاره اى خواست....
نکته های  ایه 142:
**((سیقول)) یعنى خواهند گفت ,خداوند قبل از انکه آنها بگویند به پیامبر مى گوید که به انها چه جوابى بدهد,,
,مسلمانان باید قبل از تهاجم فرهنگى جواب اماده را داشته باشند.
** افرادى که با بهانه جویی هاى خود نمى خواهند زیر بار حق بروند  بى خردو سبک مغز هستند. سوال کردن خوب است اما اینها سوال هایشان از روى نیشو کنایه است قصد رسوا کردن پیامبر را دارند.
 دست خداوند در تغییر احکام باز است,  اعتراض به حکم خداوند نشانه سفاهت ماست.
** گاهى اوقات به خاطر تغییر شرایط احکام عوض مى شود    .,گاهى اوقات یک آزمایش است تا مشخص شود چه کسى تسلیم فرمان خداست و چه کسى زیر بار حق نمى رود. و در کل اینها همه از حکمت خداست.

ایه 143؛
((امه وسطا))  امت وسط که شاهد بر مردم هستند چه کسانى هستند؟! کسى که  مى تواند بر همه مردم شاهد و گواه باشد باید عالم و عادل باشد .
کیست از امت محمد که اعمال ما را مى داند و عادل است ؟!این ایه نظر دارد بر اهل بیت ..
امامان هستند که شاهد بر اعمال ما هستند و رسول الله (ص) هم شاهد بر اعمال انها .
در ایه 105 سوره توبه: بگو عمل کنید که به زودى  خدا و رسول خدا و مومنان عمل شما را خواهند دید .,در اینجا هم منظور از مومنان امامان معصوم هستند.

در روایات امده که اعمال ما در هر صبح و شام بر رسول الله عرضه مى شود و یا در روایات دیگرى امده در هر دوشنبه و پنجشنبه اعمال ما بر امامان معصوم عرضه  مىشود ,اگر خوب باشد خدا را سپاس گفته وافزون ترش مى کنند و اگر بد باشد استغفار مى طلبند.
ما باید شرم داشته باشىم که اعمال زشتمان بر این بزرگان عرضه شود . خدایا پناه مى بریم به تو...

نکته دیگر ایه 143: قبله (کعبه ) وسط است ,نسبت به بیت المقدس و زادگاه حضرت عیسى .یک سرى افراد وقتى به کارى خو گرفته اند ,برایشان تغییرات سنگین است .حاضر هستیم گناه بکنیم ولى از فلان کار دست نکشیم  .مىتونه دوست باشه ,شغل ,حجاب   یا یک رفتار یا عادت بد باشد.
تسلیم بودن محض خیلى سخته....

(لیضیع ایمانکم) نماز هایتان ضایع نمى شود .
 ,به جاى نمازهایتان گفته ایمانهایتان  ...یعنى نماز تابلو و سیماى ایمان است ..

ایه 144: زمانى که پیامبر رو کرد به آسمان,خدا گفت ما قبله اى به تو مى دهیم که تو راضى باشى..
**مناجات با خدا واقعا مشکل گشاست.
**پیغمبر ما انقدر عزیز است که خدا به خاطر گل روى  پیغمبر خیلى کارا انجام مى ده ...

اعظم :

تو ایه 142 خداوند می فرماید که سفیهان به تغییر قبله گیر می دن ... تو ایه 130 گفته بود سفیه کسی هستش که پیرو ایین ابراهیم (س) که یکتاپرسنی و تسلیم محض در مقابل خداوند هست نباشه
من از این ایه یه بار دیگه دستگیرم شد که هر کس در مقابل اوامر خداوند تسلیم نباشه سفیه هستش و نادان
مثال بارزش در اون زمان یهودیانی بودن که تغییر قبله اونا رو بر مسلمونا دلیر کرد و زبان خرده گیریشون رو باز کرد

 ایه 143 مفهوم امت وسط برام جالب بود که مفسران توش بحث زیاد داشتن .... چند موردش رو دوستان نوشتن
یکی دیگه ش هم این بود که امت متعادل هستن یعنی در ابعاد روحی و جسمانی
البنه نباید وهم برمون داره ما چون اسممون مسلمونه پس دیگه آخر تعادل و کمالیم
چندین بار در آیات صفحات پیش اعلام شد که اسیر نامها نشین که ملاک درجه تسلیم پذیری ، ایمان و عمل صالحتونه

تو همین آیه 143 یه بار دیگه خداوند میگه ما این کار رو(تغییر قبله) برای نشون دادن درجه تسلیم پذیری شما انجام دادیم (این برای مسلمونا)
قبلا هم در مورد بنی اسراییل با صاعقه و گاو زرد و ... این کار رو کرده بود
پس از این امتحانا برای همه قومی من حمله خود ما پیش میاد که سنجیده میشیم که چقدر حاضریم تسلیم باشیم

 آیه 145 میگه آدمی که نخواد مقابل حق تسلیم بسه هر دلیلی که براش بیاری بازم حرف خودشو میزنه
یه قولی برای کسی که میخواد بفهمه هیچ دلیلی لازم نیست و برای کسی که نخواد بفهمه هزار دلیل هم کمه

در آخر آیه 145 باز هم تاوید رو اینه که وقتی علم اوردی به چیزی اگه از هوی و هوس دیگران پیروی کنی ظالمی(یکی از مصادیق ظلم در قران )

 

هانیه :

 

 اما چیزی که من از ایم صفحه تلاش کردم یاد بگیرم این بود

 همیشه ترس این وجود دارد که بعد از هدایت به جاهلیت برگردم. اول اینکه هدایت شدن مانند آگاهی است و عدم معرفت و جاهلیت عین گمراهی است پس اولین چیز اینکه  باید راه و روشم  را با آگاهی انتخاب کنم و اگر جاهل باشم ممکنه سر یک چیز کوچیک (که در اینجا تغییر قبله بوده و این جزیی بودن را در آیه قبل اشاره می کنه که مشرق و مغرب از آن خداست و یا  جایی میگه به هر سو رو کنید رو سوی خدا کرده اید (این آیه را پیدا کن.)) شکست بخورم و برگردم

 البته این ترس کم می شه وقتی ادامه ایه را می خوانی که مگر  خدا آن ها را هدایت کرده باشه پس چه دعایی بهتر از اینکه خدایا خودت هدایتمون کن (اللهم اهدنا الصراط المستقیم)

مابقی را پسپارم دست خودش چرا که او خدایی بسیار مهربان(مهربانی خاص خداوند بجای کلمه رحمن که مهربانی عام خداوند است) و بسیار رئوف(به معنای مهربانی شدید که نسبت به یک فرد مبتلی و گرفتار به کار می رود ) است

راهرو گر صد هنر دارد توکل بایدش تکیه بر تقوا و دانش در طریقت کافریست

 

اعظم :

ربنا لا تذغ قلوبنا بعد اذ هدیتنا ... هیچ وقت نباید به اون اطمینان برسیم که دیگه گمراه نمی شیم

 یه کم از متن قبل جا موند!
 و در ادامه بیشتر امیدواری می ده که خدا ایمان شما را تضییع نمی کنه. پس شاید کافی است که  ایمان بیارم و باور کنم و  مابقی را پسپارم دست خودش چرا که او خدایی بسیار مهربان(مهربانی خاص خداوند بجای کلمه رحمن که مهربانی عام خداوند است) و بسیار رئوف(به معنای مهربانی شدید که نسبت به یک فرد مبتلی و گرفتار به کار می رود ) است

راهرو گر صد هنر دارد توکل بایدش تکیه بر تقوا و دانش در طریقت کافریست

 اتمام این آیه منو به توجه ویژه ای از خداوند امیدوار می کنه که اگر ایمان بیاریم و به خودش بسپاریم که هدایتمون کنه مورد عنایت ویژه ی حق تعالی قرار می گیریم.

در ادامه دوباره منو به دعا کردن و  به برآورده شدن دعاها امیدوار می کنه که خدا نگاه منتظرانه ما را پاسخ می دهد . و البته برخی باز دوباره کارشکنی می کنند. گاهی این کارشکنی ها ذهنی است. (در واقع همه قرآن خطاب به منه و قرار نیست داستانی بگه از کارشکنی دیگران. فرعون و بنی اسرائیل و کافران بخشی از وجود منه که باید از بین بره.)
اما خودش حواسش هست به کارهایی که انجام می دهیم پس این کافران و کارشکنی ها عملی است.  دوباره اینجا تاکید به عمل شده!!‌واقعا این عمل ما خیلی مهمه باید دست کم نگیریمش . حرف زدن آسونه و نامحدود

که وعظ بی عملان واجبست نشنیدن عنان به میکده خواهیم تافت زین مجلس

دقیقا خیلی خوشحالم که خدا بهمون یاد می ده چه جوری دعا کنیم

اعظم :

فکر کنم اینجور شنیدم که پیامبر در قنوتهای نماز آخر عمرشون دعا می کردن که خداوندا مرا لحظه ای به خودم واگذار نکن ... دیگه ما چی بگیم

هانیه :
انشاله
من که هر لحظه حس می کنم رو پوست خربزه ام و دقیقا دیدم که جاهایی که اصلا فکرشو نمی کردم بلغزم لغزیدم
 موقع کپی کردن شعر ها جابجا شد اجازه بدین دوباره بذارم لطف خاصی داره
 تکیه بر تقواو دانش در طریقت کافریست  

   راهرو گر صد هنر دارد توکل بایدش

عنان به میکده خواهیم تافت زین مجلس
که وعظ بی عملان واجبست نشنیدن

وحیده : 

محمد بن على بن الحسین  (شیخ صدوق) گوید:
 رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: زندگانى من براى شما خوب است و مرگ من براى شما خوب است، تا اینکه فرمود : اما دورى و مرگ من براى شما خوب است براى اینکه اعمال شما هر روز بر من عرضه مى شود،پس آنچه خوب باشد  ،براى شما از خدا درخواست افزونتر  کنم، وآنچه زشت باشد براى شما از خدا استغفار مى کنم.
اللهم صل على محمد و آل محمد و عجل فرجهم..

اعظم :

البته هانیه جان شعر این شعرا هم خیلی قابل اعتماد نیست ها ... اونها هم افتان و خیزان میرفتن و همیشه به بالایی کانکت نبودن ...از همین شاعران هست که .                                       

مرد باید که گیرد اندر گوش

ور نوشته است پند بر دیوار
این قرانیه اصل تر و محکم تره

فَبَشِّرْ عِبَادِ الَّذِینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ

هانیه :

 با کلیت موضوع کاملا باهاتون موافقم اما یک جایی یاد گرفتم که در کل باید حواسمون باشه از چی تقلید می کنیم و حواسمون باشه چیو تقلید می کنیم
 شعر برای من بیشتر حس لطیف بیان احساسات است

23 . صفحه 23

هجدهم دی :

نفیسه :

146.درتعقیب بحثهای گذشته ،این ایه بازهم پیرامون لجاجت وتعصب گروهی از اهل کتاب صحبت میکند.

 147.خداوند با این ایه پیامبر رادلداری میدهد وتاکید میکند در برابر سمپاشیهای دشمنان ذره ای تردید چه در مساله تغییر قبله وچه در غیر ان به خود راه ندهید.

148.در طول تاریخ انبیا قبله های مختلفی بوده،قبله همانند اصول دین نیست که تغییر ناپذیر باشد به جای خرده گرفتن در مورد ان در اعمال خیر ونیکیها از هم سبقت بگیرید وهشدار میدهد هر جا باشید خداوند همه شما را حاضر خواهد کرد واگر شک دارید بدانید او بر هر کاری قدرت دارد.

 149.از خدا بترس! این ایه وایه بعد همچنان مساله تغییر قبله وپیامد های انرا دنبال میکند .در پایان ایه به مومنان هشدار وتوطئه گران را تهدید میکند که خدااز انچه انجام میدهید غافل نیست.

 150.درست است که روی سخن در ابتدای ایه به پیامبر (ص)است ولی مسلما منظور عموم نمازگزاران میباشد سپس در ذیل ایه به سه نکته مهم اشاره دارد :1.کوتاه شدن زبان مخالفان.چون در کتب خود خوانده بودند که نشانه پیامبر موعود این است که به دو قبله نماز میخواند ،پس چرا اینگونه نبوده و مدعی است که برای احیا دین ابراهیم امده وممکن بود مخالفان بهانه جویی کنند چراخانه کعبه رافراموش کرده.اما چون همیشه بهانه جو وجود دارد وهیچ منطقی نمیپذیرد استثنایی قایل شده و میگوید مگر کسانی که ستم کرده اند.2.از انجا که عنوان کردن این گروه لجوج با نام ستمگر ممکن است تولید وحشت کند میگوید از انها نترسید وازمن بترسید .این یکی از اصول کلی واساسی تربیتی توحیدی اسلامی است که از هیچ چیزی وهیچ کس جز خدا نباید ترس داشت .3.تکمیل نعمت خداوند به عنوان اخرین هدف تغییر قبله ذکر شده.

 151.تغییر قبله تنها نعمتی نبود که خدا به شما ارزانی داشته بلکه نعمتهای فراوانی داده که یکی از انها فرستادن رسولی است از نوع خودتان .بعد از ان هم چهار نعمت دیگر از برکت این رسول گرانمایه عاید مسلمین شد:1.ایات ما را بر شما میخواند 2.شما را پرورش میدهد وبر کمالات معنوی ومادی شما میافزاید 3.کتاب وحکمت به شما می اموزد گر چه تعلیم به طور طبیعی بر تربیت مقدم است اماقران مجید برای اثبات این حقیقت که هدف نهایی تربیت است غالبا ان را مقدم بر تعلیم اورده 4.وانچه را نمیدانستید به شما یاد میدهد .

152.جمله مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم اشاره به یک اصل تربیتی دارد یعنی به یاد من باشید به یاد ذات پاکی که سرچشمه تمام خوبیها ونیکیهاست توجه به این ذات پاک شما را درانجام فعالیتها مصمم تر،مخلصتر ،نیرومندتر ومتحدتر میسازد.همانگونه که منظوراز شکر گذاری وعدم کفران ان است که هر نعمتی را درست درجای خود مصرف کنیم ودرراه همان هدفی که به خاطر  ان افریده شده ایم به کار گیریم منظور از ذکر خدا تنها یاد اوری زبانی نیست بلکه یاد اوری عملی میباشد .در حدیثی از پیامبر (ص)امده که میفرماید منظور این است هنگامی که کار حرامی در مقابل او قرار میگیرد از خدا بترسد وان را ترک نماید.

 153.استقامت وتوجه به خدا ! در این ایه سخن از صبر وپایداری است .به عکس انچه که بعضی از افراد تصور میکنند، صبر یعنی تحمل بدبختیها وتسلیم در برابر عوامل شکست نیست بلکه صبروشکیبایی یعنی پایداری واستقامت دربرابر هر مشکل وهر حادثه ای است .تکیه گاه دیگر در کنار صبر نماز میباشد در احادیث اسلامی میخوانیم هنگامی که علی (ع)با مشکلی روبرو میشد ،نماز میخواند و پس نماز به دنبال حل مشکل میرفت وهمین ایه را تلاوت مینمود .بنابراین ایه فوق در حقیقت به دو اصل توصیه میکند که یکی اتکای به خداوند که نماز مظهر ان است ودیگری مساله خود یاری واتکای نفس که به عنوان صبر از ان یاد شده است.

 

وحیده :

 

 ایه 147: حق ,آن است که از طرف خداوند باشد,زیراکه سرچشمه علم بى نهایت است,,
گاهى اوقات وسوسه هاى درونى ، القائات بیرونى،پست ها  ,پول ،و .........مثله پوست میوه اى مى مانند که ممکن است پایمان روى آن برود و لیز بخوریم .هواسمان باشد تردیدى در راهى که هستیم نکنیم  و در مقابل هر چیزى که پیش  مى آید دنبال فرمان خدا باشیم.

ایه 148: سبقت گرفتن در کار خیر .,نکند کارهاى خیر را به تأخیر بیاندازیم.در انجام امور خیر عجله کنیم ( حى على خیر العمل)
اما متاسفانه سبقت گرفتن  ما از یکدیگر امروزه در مادیات  و ظواهر دنیوى  شده....
سعى کنیم همیشه الگویمان را از انسان هاى با تقوا بگیریم و الگوى افراد با تقوا باشیم....

ایه 149 و 150:وقتى یک سنتى مى خواهد جا بیفتد باید آنقدر تکرار شود تا تثبیت شود. دراین دو ایه هم تکرار شده  هر کجاى کره زمین که خواستى نماز بخوانى ,به سوى مسجد الحرام بخوان,, بار اول پیامبر رامورد خطاب قرار مى دهد  وبار دوم امت پیامبر را .

جالب است ، حضرت على در کعبه متولد شد تا هر زمان که رو مى کنیم به کعبه یاد ایشان هم باشیم...... یا على جان.

ایه 152: چه ایه زیبایی است ,نمونه این ایه درقرآن زیاد است., مهمترین یاد خدا این است که وقت گناه کردن یاد خدا کنیم واز گناه دور شویم ,,
وبهترین نمونه یاد خدا ,نماز است.  حتى همین یاد و ذکر خدا راهم خودش به ما مى دهد ,,ما از خود هیچ نداریم .
وقتى عشق ها و علاقه مندى هاى دیگر (غیر خدا ) در  دل ما زیاد شود .ظرف وجودى دل ما از محبت خدا کم یا  خالى مى شود... .

ایه 153: شرایط بر ما دو نوع است یا خوشى یا ناخوشى  
در خوشى ها باید طبق ایه قبل نعمت ها را شکر گوییم و نا شکرى نکنیم. و در ناخوشى ها وسختى ها هم از طریق نماز و صبر  از خداوند کمک بگیریم .
*البته در همه حال باید شکر گزار بود . اما مقاومت در شدائد و سختى ها به خاطر خداوند بسیار مهم است.
 دستهایمان را بگذاریم دردستهاى خدا تا قوى شویم .
**صبرى مهم است که بر خواسته از ایمان باشد.

دعایی از امام زین العابدین علیه السلام :

اى خداى مهربان ,وقتى در اداى شکر نعمت هایت در زمان آسایش و سختى ,یا تندرستى و بیمارى  کوتاهى کردم؛  حق شناسى را روزى من کن,,  تا خشنودى و آرامش دل خود را  در اداى وظیفه نسبت به تو ,در حال ترس و امنیت و رضایت و خشم و زیان و سود ,دریابم.  آمین یا امان الخائفین

و اما درسهای من :
1. ایه 146 بهم میگه گاهی مبدونیم کدوم راه درسته ولی یه لجبازی درونی تو وجودمون  باعث میشه حقیقت رو انکار کنیم  ، یه خودحواهی بزرگ یا لذت دم دستی بزرگتر
اینقدر این کار عجیبه مثل  اینکه یه پدری پسرس رو انکار کنه به فرزندی

ایه 147 حق رو فقط خداوند تعیین میکنه و نمودش برای ما همون ایات خداوند و چهارده معصومه ... بدا به حالمون  اگر تردید کنیم

ایه 148  در کارای خیر پیشقدم باشیم و سبقت بگیریم هی این دست اون دست نکنیم به بهانه ای ،عمر از دست میره و فرصت تموم میشه

ایه 149 و 150 به من یه درس بزرگ داد
همون طور که وقتی پیامبر رو به کعبه نماز میخونه
اگه مسلمونا رو به قبله نماز  نخونن بهانه به دست کفار میدن
تو هر کار نیک دیگه هم اینجوریه
اگه ما مسلمونا تخطی کنیم از راهی که پیامبر میرفته تو هر موصوعی بهانه دادیم دست سایرین که ببینید اینه مسلمونی
همون بلایی که الان تو کشور  ما افتاده یه عالم کار به نام اسلام انجام شده که ذره ای با روش پیامبر همسو نیست بهانه داده دست دیگران که ببینین اینم راه و روش اسلام
وای بر ما که پیروی نکردیم چنان که باید از آیین پیامبرمون

ایه 150
اگه به جای اینکه از دست دادن حمایت دیگران (و در نتیجه تخطی از روش پیامبر)ما رو بترسونه
قدرت الهی برامون بزرگ بود و هیبت داشت نعمت بر ما تکمیل میشد (خیلی دلم میخواد کامل شدن نعمت رو تعبیر کنم به ظهور وجود عزیز حضرت مهدی)
چقدر این ترسیدن راه ما رو دور کرده
از همین ترسیدنهای کوچیک (حرف مردم و مردم چی میگن ) تا بزرگش(عدم حمایت ابرقدرتها)
وای بر ما

ایه 151
این ایه اجابت دعای حضرت ابراهیمه که خواست پیامبری با این ویژگیها برامون بفرسته خداوند همه خواسته رو اجابت کرد
الا ابنکه تزکیه رو بر تعلیم مقدم کرد

 آیه 151
اخرش میگه پیامبر چیرایی که نمی دونستین رو به شما یاد میده
کاش باور می کردیم که تموم علم دست پیامبر و خاندانشه
اگه تمرکزمون رو میذاشتیم رو ایاا و احادیث خیلی چیزها از علم واقعی دستگیرمون میشد
فکر میکنم اینکه روایت هست در دوره امام زمان عقول کامل میشه
تعبیر واقعی اخر ابن ایه است

ایه 152
خداوند میگه منو یاد کنید
یکی از مصادیق بزرگ یاد خدا به فرموده خود خدا (اقم الصلوه لذکری)
نمازه
و البته چیزای دیگه ای هم هست مثل تفکر در ایات و نشانه ها و پدیده های طبیعی

 ایه 152
شکر نعمتهای خدا رو فراموش نکنیم

 از نماز و صبر خیلی کمک بگیریم