116 . صفحه 116
بیست و دوم فروردین :
نفیسه :
46.در
تعقیب آیات مربوط به تورات، در این آیه اشاره به وضع انجیل کرده،
مىگوید:«پس از رهبران و پیامبران پیشین، مسیح را مبعوث کردیم، در حالى که
(به حقانیت تورات اعتراف داشت و) نشانههاى او کاملا با نشانههایى که
تورات داده بود تطبیق مىکرد»سپس مىگوید: «انجیل را در اختیار او گذاشتیم
که در آن هدایت و نور بود» اطلاق نور به این دو کتاب در قرآن، ناظر به
تورات و انجیل اصلى است.بار دیگر به عنوان تأکید، روى این مطلب تکیه مىکند
که «نه تنها عیسى بن مریم، تورات را تصدیق مىکرد، بلکه انجیل کتاب آسمانى
او نیز گواه صدق تورات بود»و در پایان مىفرماید:«این کتاب آسمانى مایه
هدایت و اندرز پرهیزکاران بود»
47.آنها
که به قانون خدا حکم نمىکنند! پس از اشاره به نزول انجیل در آیات گذشته،
در این آیه مىفرماید: «ما به اهل انجیل دستور دادیم که به آنچه خدا در آن
نازل کرده است، داورى کنند»منظور این است، که ما پس از نزول انجیل بر عیسى
(ع) به پیروان او دستور دادیم که به آن عمل کنند و طبق آن داورى نمایند.و
در پایان آیه، بار دیگر تأکید مىکند: «کسانى که بر طبق حکم خدا داورى
نکنند فاسقند»
48.در
این آیه اشاره به موقعیت قرآن بعد از ذکر کتب پیشین انبیاء شده است. نخست
مىفرماید: «ما این کتاب آسمانى را به حق بر تو نازل کردیم در حالى که کتب
پیشین را تصدیق کرده (و نشانههاى آن، بر آنچه در کتب پیشین آمده تطبیق
مىکند) و حافظ و نگاهبان آنهاست» اساسا تمام کتابهاى آسمانى، در اصول
مسائل هماهنگى دارند و هدف واحد یعنى، تربیت و تکامل انسان را تعقیب
مىکنند.سپس دستور مىدهد که چون چنین است «طبق احکامى که بر تو نازل شده
است در میان آنها داورى کن» بعد اضافه مىکند: «از هوى و هوسهاى آنها (که
مایلند احکام الهى را بر امیال و هوسهاى خود تطبیق دهند) پیروى مکن و از
آنچه به حق بر تو نازل شده است روى مگردان» و براى تکمیل این بحث مىگوید:
«براى هر کدام از شما آیین و شریعت و طریقه و راه روشنى قرار دادیم»سپس
مىفرماید:«خداوند مىتوانست همه مردم را امت واحدى قرار دهد و همه را پیرو
یک آیین سازد ولى خدا مىخواهد شما را در آنچه به شما بخشیده بیازماید» و
استعدادهاى مختلف شما را پرورش دهد سر انجام، همه اقوام و ملل را مخاطب
ساخته و آنها را دعوت مىکند که به جاى صرف نیروهاى خود در اختلاف و مشاجره
«در نیکیها بر یکدیگر پیشى بگیرید»
زیرا «بازگشت همه شما به سوى خداست و اوست که شما را از آنچه در آن اختلاف مىکنید در روز رستاخیز آگاه خواهد ساخت»
49.از
ابن عباس نقل شده: جمعى از بزرگان یهود توطئه کردند و گفتند: نزد محمد
صلّى اللّه علیه و آله مىرویم شاید بتوانیم او را از آیین خود منحرف
سازیم، پس از این تبانى، نزد پیامبر صلّى اللّه علیه و آله آمدند و گفتند:
ما دانشمندان و اشراف یهودیم و اگر ما از تو پیروى کنیم سایر یهودیان نیز
به ما اقتدا مىکنند ولى در میان ما و جمعیتى، نزاعى است (در مورد یک قتل
یا چیز دیگر) اگر در این نزاع به نفع ما داورى کنى ما به تو ایمان خواهیم
آورد، پیامبر صلّى اللّه علیه و آله از چنین قضاوتى (که عادلانه نبود)
خوددارى کرد و این آیه نازل شد .در این آیه بار دیگر خداوند به پیامبر خود
تأکید مىکند که «در میان اهل کتاب بر طبق حکم خداوند داورى کن و تسلیم هوى
و هوسهاى آنها نشو» سپس به پیامبر صلّى اللّه علیه و آله هشدار مىدهد که
«اینها تبانى کردهاند تو را از بعض احکامى که خدا بر تو نازل کرده منحرف
سازند مراقب آنها باش»«و اگر اهل کتاب در برابر داورى عادلانه تو تسلیم
نشوند، بدان این نشانه آن است که(گناهان آنها دامانشان را گرفته است و
توفیق را از آنها سلب کرده) و خدا مىخواهد آنها را به خاطر بعضى از
گناهانشان مجازات کند» و در پایان آیه مىفرماید: اگر آنها در راه باطل این
همه پافشارى مىکنند، نگران مباش «زیرا بسیارى از مردم فاسقند»
50.در
این آیه به عنوان استفهام انکارى مىفرماید: آیا اینها که مدعى پیروى از
کتب آسمانى هستند «انتظار دارند با احکام جاهلى و قضاوتهاى آمیخته با انواع
تبعیضات در میان آنها داورى کنى» «در حالى که هیچ داورى براى قومى که اهل
یقین هستند، بالاتر و بهتر از حکم خدا نیست»
اعظم :
آیه
46 : انجیل هم نور است مثل قرآن و نور .... اما برای کسانی مایه هدایت
هستن که اهل تقوی باشن .... یعنی همه چی به خود ما بر می گرده اگه خودمون
اهل هدایت و تقوی نباشیم ... قرآن هم هدایتمون نمی کنه
طلب
هدایت باید در درون خود ما باشد .....گویند مردى کریم همیشه سفرهاش به
روى مردم باز بود. شخص محتاجى به خانه او رفت و دم دروازه ایستاد و سؤالى
هم نکرد. صاحب خانه نظرش به او افتاد و پرسید: «چه مىخواهى؟» آن مرد گفت:
«مىخواهم کنار سفرهات غذا بخورم، کسى به من توجه ندارد.» مرد کریم النفس
با اوقات تلخى به خدمتکار سختگیرى کرد. خدمتکار گفت: «من چه گناهى دارم؟
گر گدا کاهل بود، تقصیر صاحبخانه چیست؟»
آیه
47 : تورات انجیل و قرآن هر سه دارای مطالبی است که کسی اگر به آنها مسلط
باشد و البته پرهیزکار می تواند بر پایه آنها حکم و قضاوت کند .... یعنی
اساس حکم و قضاوت که همانا دانستن حق و حقیقت امور هستش در این کتب اومده
آیه
47 : مخالفت با حکم شرعی یا هر امری که در دین خدا ثابت شده باشد،در صورتی
که انسان علم به ثبوت آن داشته باشد و آن را رد کند ، عین کفر است ،اما
درصورتی که علم به ثبوت امری داشته باشد،اما آن را رد نکند،بلکه تنها در
عمل مخالفت کند، این عمل فسق است ، چون در آن امر قصور کرده . و اگر علم به
ثبوت آن نداشته باشد نه رد آن باعث کفر و نه مخالفت با آن درعمل باعث فسق
می شود، چون در این صورت در قصورش معذوراست ،مگراینکه در باره پاره ای از
مقدمات آن تقصیر کرده باشد(مثلا می توانسته دنبال کسب علم و تحصیل وظایف
دینی خود بر آید و بر نیامده باشد).
آیه
48 : فقط حکم ها و دستوراتی که از طرف خداوند اومده "حق" هستش ....(جاءک
من الحق )خداوند در این فراز شریعت را به خودش نسبت داده تا بفهماند که
شریعت و راه صحیح تنها آن راهی است که خدا یا رسول او به آن امر نموده
باشند ،چون هر کس از رسول خدا پیروی کند به تحقیق از خدا پیروی کرده ، پس
تنها مذاهبی معتبرند که خداآنها را قرار داده باشد و شریعتهای مجعول و قرار
دادی که از ناحیه غیر خداصادر شده باشند،چیزی جز گمراهی نیستند،کما اینکه
بعد از شریعت خاتم الانبیاء شریعتی نخواهد بود و مخالفت با احکام این شریعت
اعتباری ندارد.
آیه 49 : اساس حکم و قضاوت ، قانون خداونده (قابل توجه همه کسایی که اساس حکم رو قوانین من دراورد حقوق بشر می دونن )
(ان احکم بینهم بما انزل الله )
آیه 49 : کسی که کارش حکم و قضاوته نباید در رایی که می ده اونچه دلخواه مردم هستش رو لحاظ کنه (و لا تتبع اهوائهم )
آیه
49 : شان نزول آیه 49 که نفیسه جان نوشتن منو یاد مطلبی انداخت .... گاهی
خود ما هم دچار همچین خطایی می شیم همون خطایی که خداوند به پیامبرش هم
گوشزد می کنه که ازش دوری کنه ....یهودیا می خواستن پیامبر رو وسوسه کنن که
اگه تابع حکم ما بشی و به نفع ما رای بدی ما ایمان میاریم و اگه ما که
بزرگ یهود هستیم ایمان به تو بیاریم باقی قوم ما هم ایمان میارن
////پیشنهاد وسوسه کننده ای بود دیگه اونم برای پیامبری که مشتاق هدایت بود
.... اینجا می گه هدف نباید وسیله رو توجیه کنه ...........
گاهی
وقت ها خانوم چادری به بهانه اینکه باید حجاب جذاب باشه و جوونا و بقیه
جذب حجاب بشن کارایی می کنن و تغییراتی تو نحوه پوششون میدن که اصلا با روح
حجاب مغایره
مثلا چادر با آرایش کامل
یا چادر تنگ و چسبون و یا نازک
یا چادر با کلی جلوه گری و رنگهای جلب توجه کن ....
خلاصه اخرش رو که می بینی می فهمی بیشتر خواسته نفسه برای جلوه گری و اون هدف هم بهانه ای بیش نیست
یا مثلا صدا و سیما به بهانه اینکه مردم نباید برن سمت ماهواره و برنامه های اون
خودش تولید کننده برنامه هایی مبشه که در انحراف و فساد چیزی کم از برنامه های ماهواره نداره
چون تخریب روح میکنه و بسیار نرم و ضریف زمینه های خیانت و انحراف و در خانواده ها باز میکنه
خلاصه اینکه از هر راهی نباید به هدف رسید
اونم وقتی هدفت مقدسه
راه رسیدن بهش
اخلاصی که توش داری
هم تاثیر و نتیجه رو بیشتر میکنه
هم نتیجه رو موندگار مبکنه
