66 . صفحه 66

 

چون آیه 121 که مال صفحه قبله به آیات این صفحه متصل بود تقسیر اونم میذارم

121. آیه مربوط به جنگ احد است . آن موقع بین انتخاب محل جنگ که بیرون مدینه باشدیا داخل ، اختلاف شدیدی بین مسلمین وجود داشت . پیامبر پس از مشورت زیاد به خصوص با جوانان، دامنه کوه احد را به عنوان قرارگاه انتخاب کردند و در مقابل این تصمیم دیگرانی بودند که مطالبی در دل داشتند و بنا به دلایلی پنهان می کردند اما خداوند همه سخنان آنها را میداند و از اسرار با خبر است

122. در مقام سرزنش و از روی ملامت می فرماید : آن دو دسته از روی ترس به فکر افتادند که از خود سستی نشان دهند با اینکه خداوند یاور آنهاست و سزاوار نیست شخص مومن با اینکه می داند خداوند یاورش است از خود ضعف نشان دهد بلکه وظیفه اش این است که کار خود را به خداوند واگذارد و کسی که بر خداوند توکل کند ، خداوند نگهدارش است . این موضوع مربوط به افرادی بود که طرفدار جنگ در مدینه بودند و می خواستند از میانه راه به مدینه برگردند . زمانی تصمیم آنها محمکتر شد که پیامبر به عده ای یهود که به لشکر اسلام آمده بودند اجازه نداد در قرارگاه بمانند چون نمی توان در جنگ به بیگانه اعتماد کرد و او را محرم دانست

123 . شاهدی را ذکر می کند تا نتیجه توکل بر خداوند معلوم شود و به علاوه بر مومنین نیز منت گذاشته باشد : خداوند حقیقتا شما را در جنگ بدر یاری کرد در حالی که از نظر تعداد و امکانات کمتر بودید با این حال شما را پیروز کرد پس تقوی پیشه کنید و با تکیه بر خداوند سستی به خود راه ندهید و از تکرار مخالفت با رسول اجتناب کنید تا شاید بتوانید شکر نعمتهای خداوند مانند امداد غیبی را به جای آورید . معلوم می شود هر کس عزت و عظمتی به دست می آورد مولود مدد و یاری الهی است

124 . مومنان باید بدانند به میزانی که به خداوند توکل میکنند عزت و عظمت می یابند .چنانچه در جنگ بدر خداوند با 3 هزار فرشته به مومنین مدد راند پس سزاوار نیست تا خداوند است مومن از خود ضعفی نشان دهد .

125 . این سنت خداوند است که کانی را که به او توکل می کنند یاری دهد . لازمه توکل را اول صبر کردن بر خواهش های نفس می داند و دوم تبعیت از فرمان خداوند . پس الان در جنگ احد هم اگر صبر کنید و تقوی بورزید ودشمنان به ظاهر قوی بر شما بتازند تاهر چه زودتر نابودتان کنند ، باز خداوند شما را با پنج هزار فرشته مخصوص یاری خواهد کرد

126 . این فرشتگان مستقلا در پیروزی موثر نیستند بلکه فقط وسیله شادی و آرامش قلب مومنین هستند و پیروزی واقعی تنها از ناحیه خداوند است چون عزیز است و می تواند هر کاری انجام دهد و حکیم است و بهترین کار را از بهترین راهش انجام می دهد . پس نباید مومنین به جای تکیه بر خداوند به اسباب حتی فرشته ها دلخوش شوند و از خداوند غافل بمانند .

127 . فرستادن فرشته ها در نبردهای آینده برای این است که قسمتی از پیکر لشکر دشمن قطع گردد (کنایه از کم شدن تعداد دشمنان با کشته شدن و یا اسیر شدن ) یا اینکه با امداد خود آنها را خوار سازد و یا با رسوایی و نومیدی باز گرداند .

128 . ای پیامبر زمام امور به دست خداوند است و هر غلبه و شکستی در دست قدرت اوست پس می تواند بر کفار چهار سرنوشت رقم زند یا قسمتی از آنها را از بین ببرد با کشته شدن و یا اسیری ، یا با خواری بازشان گرداند یا یا در صورت توبه ببخشد یا به خاطر ظلمشان مجازات کند به هر حال با هر دسته ای مطابق حکمت و عدالت رفتار می کند و تو در مورد آنها اختیاری نداری بی اذ خداوند تصمیم بگیری

129 . بخشیدن یا مجازات کردن دشمن به دست رسول نیست چون تنها خداوند مالک و مدبر تمام مخلوقات است لذا تنها او می تواند گنهکاران را ببخشد یا مجازات کند . اما در عین حال مغفرتش بر غضبش پیشی دارد چون او غفور و رحیم است با غفرانش گندزدایی و پاک می سازد و با رحمتش افاضه نعمت جدید می کند .

130 . روش خداوند در برابر انحرافات ریشه دار اجتماعی ، روش تدریجِ توام با زمینه سازی است . به نحوی که پس از به وجود آوردن آمادگی، قانون را به طور صریح بیان می کند . در مورد تحریم ربا طی چهار مرحله کار انجام شده است
الف : در آیه 39 روم فرمود که ممکن است از دید آدمهای کوته بین ثروت افراد بر اثر ربا افزایش یابد ، اما در نزد خداوند چیزی بر ثروتشان افزوده نمی شود بلکه زکات و انفاق خالصانه است که سبب افزایش ثروت می شود
ب : در آیه 161 نساء ضمن انتقاد از عادت زشت یهود ، ربا خواری را از عادات ناپسند معرفی می کند
ج : در این آیه به طور صریح ربا را تحریم می کند
د : در آیات 279 و 275 بقره هر گونه رباخواری را به شدت ممنوع کرده و آن را در ردیف جنگ با خداوند ذکر می کند . در این جا ربای فاحش تحریم می شود و این ربایی ات که هم اصل سرمایه و هم سود آن در صورت دیرکرد مشمول ربا می شود

131 . رباخواران را در زمره کافران قرار می دهد چون رباخواری عمیقا با روح ایمان ناازگار است و سرانجام به کفر ختم می شود .

132 . تهدید رباخوارن را با تشویق مطیعان تکمیل می کند .

یه نکته ای توجه من رو در صفحه جلب کرد و اون هم آیه 126 بود که خداوند گفته بود این فرشتگان رو من برای دلخوشی شما و اطمینان قلبتون فرستادم وگرنه پیروزی از جانب منه و به اون ابزار نیازی نیست ... واقعا آدم اینجوری هستش یعنی ظاهر خیلی براش مهمه هر چی هم توکل کرده باشه دوست داره به چشم ظاهر هم چیزی ببینه ... فقط اونایی که کامل کاملن تو ایمان به این اسباب نیازی ندارن و همون توکله و امید به یاری خداوند براشون کافی هستش /// یاد امام حسین افتادم که یاری فرشتگان رو در جنگ نپذیرفت