56 . صفحه 56
بیست و یکم بهمن :
وحیده :
ایه 46: سخن گفتن در گهواره و پیش گویى از اینده از معجزات حضرت عیسى است.
**کسی
که میتواند به مریم، بدون داشتن همسر فرزند دهد، میتواند در گهواره،
زبان کودک او را به سخن گفتن باز کند. «یکلم الناس فی المهد»
** آنجا که خدا بخواهد پاکدامنی را از اتهام پاک نماید، زبان بسته‌ی کودک را باز میکند. «یکلم الناس فی المهد»
**اگر خدا بخواهد،حتى یک کودک نیز مى تواند همانند بزرگسالان سخن گوید.واین نشانه ى اراده ى خداوندى است.
**از مادری صالحه چون مریم، فرزندی مثل عیسی پدید می‌آید. «من‌الصالحین»**بعضی‌امامان همچون امام‌جواد، امام‌هادی وامام‌زمان‌علیهم السلام درکودکی‌به‌مقام‌امامت‌رسیده‌اند.. ایه
47:اراده‌ی خداوند است که سبب پیدایش وآفرینش موجودات مى شود.وتنها خداوند
است که میتواند بدون نیاز به اسباب و وسیله, چیزى خلق کند..
او
سبب‌ساز و سبب سوز است، گاهی تأثیر چیزی را از آن می‌گیرد و گاهی به چیزی
اثر می‌بخشد. پیدایش وبقا و آثار همه چیز بسته به اراده و خاست اوست.
**خداوند
در پاسخ زکریا فرمود: «یفعل مایشاء» و در جواب مریم فرمود: «یخلق مایشاء»
شاید رمزش این باشد که فرزند برای بانوی بی‌شوهر شگفت آورتر از فرزند برای
پیرمرد باشد ادست
** شرط آفرینش، اراده‌ی حتمی الهی است. «قضی امرا... کن فیکون»ایه
48؛ درتفاسیر شیعه و سنی میخوانیم که مراد از تعلیم کتاب، آموزش خط و
نوشتن است ومراد از حکمت، آگاهی بر مصالح و مفاسد اشیا و افعال و اخلاق و
عقاید است، خواه آثار دنیوی باشد، خواه اخروی.
**یکی از اصول و شرایط رهبری الهی، داشتن آگاهی‌های لازم است. آگاهی براساس علم و حکمت وکتب آسمانی. «یعلمه الکتاب و...»
**رهبر
هر زمانی باید به حوادث و قوانین گذشته نیز آگاه باشد. خداوند به عیسی
علیه السلام، تورات موسی علیه السلام را آموخت. «والتوراة»ایه
49؛ هرپیامبری باید معجزه‌ای داشته باشد.و معجزه‌اش نیز باید متناسب با
شرایط وافکار مردم آن عصر باشد. امام رضاعلیه السلام فرمود: عیسی‌علیه
السلام در زمانی ظهور کرد که بیماری‌ها شیوع داشته و مردم به طبیب نیاز
داشتند. لذا معجزات آن حضرت در جهت شفای بیماران بود.
**اگر ولی خدا از گل پرنده‌ای میسازد، پس زنده شدن مردگان در روز قیامت با قدرت الهی کار مشکلی نیست.
**معجزه، جلوه‌ای از ربوبیت خدا و در راستای هدایت وتربیت انسان‌هاست. «جئتکم بایة من ربکم»
** اولیای خداوند با اذن او قدرت تصرف و تغییر در نظام آفرینش را دارند. «انفخ فیه فیکون طیرا باذن الله»
**انبیا علم غیب دارند وحتی به جزئیات زندگی مردم آگاهند. «انبئکم بما تأکلون و ما تدخرون فی بیوتکم»ایه 50:پیامبران، یکدیگر را قبول دارند و تصدیق می‌کنند. «و مصدقا...»
** دین، یک جریان است نه یک جرقه، و همه‌ی انبیا دارای هدفی واحد هستند. «و مصدقا لما بین یدی من التوراة»
** وعده‌ی محرومیت زدایی، رفع محدودیت‌ها و اعطای آزادی‌های صحیح و معقول، رمز استقبال مردم است. «لاحل لکم بعض الذی حرم علیکم»
** بعضی از محدودیت‌ها در ادیان سابق، جریمه‌ی موقت الهی بوده‌اند، نه حکم دائمی الهی. «لاحل لکم بعض الذی حرم علیکم»
**
انبیا همان گونه که دارای ولایت تکوینی هستند و قدرت تصرف در هستی را
دارند؛ «اخلق لکم» صاحب ولایت تشریعی نیز هستند وقانون وضع می‌کنند. «لاحل
لکم...»
** تنها کسی حق دارد قانون را عوض کند که رسول خدا و دارای معجزه باشد. بعد از جمله «احل لکم» جمله «جئتکم بآیة» آمده است.
**معجزه از شئون ربوبیت الهی و برای هدایت وتربیت مردم است. «آیة من ربکم»
**هر کس اهل تعصب وتحجر باشد و تغییرات بجا را نپذیرد، تقوا ندارد. «لاحل لکم... اتقوا الله»
** لازمه‌ی تقوا، اطاعت از پیامبر است. «فاتقوا الله و اطیعون»ایه
51: بر خلاف انجیلهای تحریف شده کنونی، که از خداوند به عنوان پدر
عیسی‌علیه السلام نام می‌برند، قرآن جمله‌ی «ربی و ربکم» را از زبان حضرت
عیسی نقل میکند، تا با هرگونه تفکر غلط و ادعای الوهیت درباره حضرت عیسی
مبارزه کند. زیرا خداوند، پروردگار عیسی و سایر مردم است.
حال که بناست
راهی را طی کنیم، راه خدا و بندگی او را بپذیریم که راهی مستقیم و بدون
انحراف است. در حالی که راههای دیگران دارای لغزشگاه‌ها، محدودیت‌ها و تابع
هوس‌های درونی طاغوت‌هاست.
**فلسفه‌ی عبادت ما، ربوبیت خداوند است. «ان الله ربی و ربکم فاعبدوه»
** عیسی‌علیه السلام در مخلوق بودن وتحت تربیت بودن، همانند سایر مردم است. «ربی و ربکم»
**عبادت و بندگی خدا، راه مستقیم سعادت است. «فاعبدوه هذا صراط مستقیم»ایه
52:با اینکه بنی‌اسرائیل، زنده کردن مردگان و شفادادن کوران را از حضرت
عیسی‌علیه السلام دیدند، ولی باز هم لجاجت ورزیده و کفر می‌گفتند، به
گونه‌ای که به فرموده‌ی امام صادق‌علیه السلام، عیسی سخنان کفرآمیز آنان را
می‌شنید.
«حواریون» جمع «حواری» به معنای تغییر دهنده مسیر است. حواریون، کسانی بودند که مسیر انحرافی مردم را رها و به راه حق پیوستند.
تعداد
آنان دوازده نفر بود واسامی آنان در انجیل متی ولوقا آمده است. امام
رضاعلیه السلام فرمود: آنان افرادی بودند که هم خود را پاک ونورانی کردند و
هم برای پاک کردن دیگران کوشیدند.**هوشیاری در شناخت افکار و عقاید مردم، شرط رهبری است. «فلما أحس عیسی منهم الکفر»
نفس
عیسی، مرده را زنده میکند، کور مادر زاد را شفا می‌بخشد، اما انسان‌های
لجوج از آن بهره‌ای نمی‌برند. «فلما احس عیسی منهم الکفر...»
انبیا، گرفتار کفار لجوج بودند و یاران اندک داشتند. «احس عیسی منهم الکفر»
**بی‌تقوایی و عدم اطاعت از رهبری، نوعی کفر است. «فاتقوا الله واطیعون فلما احس عیسی منهم الکفر»
**شناخت
نیروهای وفادار وسازماندهی وتمرکز بر آنان وجداسازی جبهه‌ی حق از باطل،
برای رهبری و ادامه حرکت او ضروری است. «من أنصاری الی الله»
**انبیا، مردم را برای خدا می‌خواهند، نه خود. «من انصاری الی الله...نحن انصارالله»
**یاری کردن منادیان الهی، یاری خداوند است. «نحن انصار الله»
**سبقت
در حمایت از رهبران دینی، دارای ارزش است. با اینکه حضرت عیسی طرفدارانی
داشت، ولی خداوند از ایمان حواریون ستایش نموده، و این به خاطر سبقت و
صراحت آنان است. «من انصاری... نحن انصارالله»
**مقام تسلیم در برابر خداوند، پس از مرحله ایمان است. «امنا بالله... مسلمون»
** انبیا، شاهدان و گواهان در قیامت هستند. «واشهد بانا مسلمون»
نفیسه :
46.در
این ایه به یکی از فضایل و معجزات حضرت مسیح اشاره میکند و ان سخن گفتن
این پیامبر در گهواره بود.ذکر (فی المهد)(کهلا) ممکن است اشاره به این مطلب
داشته باشد که او در گهواره همانگونه سخن میگفت که در موقع رسیدن به کمال
عمر .یعنی سخنانی سنجیده وپرمحتوا وحساب شده ونه سخنانی کودکانه.47.دراین
ایه داستان مریم ادامه میابد.وقتی که بشارت تولد حضرت مسیح (ع)راشنید گفت
چگونه فرزندی خواهم داشت درحالیکه هرگز همسری نداشتم.ولی خداوند به این
شگفتی پایان داد و فرمود وقتی خداوند چیزی را مقرر کند وفرمان وجود انرا
صادر نماید تنها به ان میگوید موجود باش ان نیز موجود میشود.48.به
دنبال صفات چهارگانه ای که در ایات قبل برای حضرت مسیح ذکر شد *ابرومند در
دنیا واخرت بودن ،از مقربان بودن ،سخن گفتن در گهواره واز صالحان بودن*به
دو صفت دیگر ان پیامبر بزرگ اشاره میکند [خداوند به او کتاب ودانش وتورات
وانجیل می اموزد ]جمله فوق نخست به تعلیم کتاب وحکمت بطور کلی اشاره میکند
وبعد دو مصداق روشن این کتاب وحکمت یعنی تورات و انجیل رابیان مینماید.49.ایه
مذکور به معجزات حضرت مسیح میپردازد :1.از گل چیزی به شکل پرنده میسازد و
در ان میدمد وبه فرمان خدا پرنده میشود.2.درمان بیماریهای صعب العلاج یا
غیره مثل نابینایی،برص 3.زنده کردن مردگان به اذن خداوند 4.خبر دادن از
اسرار نهانی مردم .از مفاد ایه فوق وایات مشابه ان استفاده میشود که
فرستادگان واولیای خدا به اذن او میتواند هنگام لزوم در جهان تکوین و
افرینش تصرف کنند وبرخلاف عادت وجریان طبیعی حوادثی به وجود اورند .50.این
ایه نیز ادامه سخنان حضرت مسیح(ع) است ودر واقع بخشی از اهداف بعثت خود را
شرح میدهد: 1.تصدیق تورات 2.تحکیم مبانی واصول ان 3.حلال کردن بعضی
چیزهایی که براثر ظلم وگناه حرام شده بود مثل گوشت شتر وپاره ای از چربیهای
حیوانات وبعضی از پرندگان وماهیها.51.برای
دفع هرگونه ابهام واشتباه وبرای این که تولد استثنایی عیسی(ع) دستاویزی
برای الوهیت او نشود،حضرت عیسی(ع) مردم را به پرستش خداوند دعوت میکند.در
ایات دیگر قران نیز کرارا میخوانیم که حضرت مسیح روی مساله عبودیت وبندگی
خود در پیشگاه خدا تکیه میفرمود وبرخلاف انچه که در انجیلهای تحریف یافته
کنونی از زبان مسیح (ع)نقل شده که او غالبا کلمه پدر را درباره خدا به کار
میبرد قران مجید کلمه (رب)(پروردگار) ومانند ان را از اونقل میکند که دلیلی
است بر نهایت توجه او نسبت به مبارزه با شرک وبا دعوی الوهیت حضرت
مسیح(ع)ولذا تا زمانی که حضرت مسیح در میان مردم بود هیچ کس جرات نکرد او
را یکی از خدایان معرفی کند بلکه به اعتراف محققان مسیحی مساله تثلیث
واعتقاد به خدایان سه گانه از قرن سوم میلادی پیدا شد.52.مطابق
پیشگویی وبشارت موسی (ع)جمعیت یهود قبل از امدن عیسی منتظر او بودند اما
هنگامی که اوظاهر گشت ومنافع نامشروع جمعی از منحرفان بنی اسراییل به خطر
افتاد ،تنها گروه معدودی گرد مسیح را گرفتند .قران از این افراد پاک به
عنوان حواریون نام برده است. حواریون برای اثبات اخلاص خود در پاسخ گفتند
ما یاران خداییم وایین او را یاری میکنیم ونگفتند یاور تواییم! امام رضا
(ع) فرمودند :از نظر عامه مردم به این خاطر حواریون به این نام خوانده شدند
که انها لباس کثیف را با شستن تمیز میکردند .این کلمه از (الخبز
الحواری)مشتق شده است واز نظر ما به این دلیل است که انها درون خود ودیگران
را با پند واندرز از الودگی گناهان پاک وتمیز میکردند.
اعظم:
خداوند همه رو امتحان میکنه و این سنت الهیه که از اول خلقت بوده
و جالبه مقربینش رو سخت تر امتحان کرده
پیامبران و تک تک امامانمون رو ....
یکی از این مقربین حضرت مریم بوده که واقعا امتحان سختی شده ، عابده و پرهیزکاری که حتما حتما مورد اتهام سختی قرار گرفته
جایی که با همه قرب و نزدیکیی که با خداوند داشته ،ارزوی مرگ کرده
در ایه 46 خداوند قدری خاطرش رو اسوده میکنه که فرزندت در گهواره حرف میزنه و این خودش اتهام بزرگ رو از تو دور میکندایه 47:خداوند میگه که این قوانین علت و معلولی که در هستی وجود داره برای برقراری نظام هستی گذاشته شده
این قوانین رو خود خدا گذاشته و براش سخت نیست که اون قوانین رو برداره
مثل همین خلقت بدون پدر
خلقت خداوند از نوع "کن فیکون "هستشایه
49 :تاکید خداوند بر عبارت "باذن الله " چون در خلق کردن و زنده ساختن و
شفا دادن امکان لغزش مردم زیاده اینکه نسبت الوهیت به حضرت عیسی بدنایه 52: حضرت عیسی بعد از تلاش و دعوت و استدلال و معجزه علایم کفر رو در قومش "حس کرد "
بعدش یه کارتشکیلاتی انجام داد و اون متمرکز کردن قواش برای حفظ دعوتش بود
سوال کرد چه کسانی یاران منند که از حواریون جواب مثبت گرفت
در قران بر ایمان حواریون صحه گذاشته شده
اما در انجیل تحریف شده جملاتی مبنی بر لغزش همگی انها و حتی خیانت یکی از انها به عیسی وجود داره
