49 . صفحه 49

چهاردهم بهمن :

وحیده :

 ایه 283:اگر در سفر بودید و کاتب براى ثبت سند پیدا نشد,وثیقه بگیرید,کار از محکم کارى عیب نمى کند..
**والبته اگر به یکدیگر اطمینان داشتید وثیفه لازم نیست,.
**انجا که بیان حق لازم است,سکوت حرام است,
**و کسى که حقیقتى را کتمان کند به خاطر انحرافات درونى اش است ،قلب گنهکار بیمار است.
**همه مى دانیم که خدا میبیند و از همه چیز خبر دارد اماانگار ایمان نداریم چرا  که اگر بدانیم  خدا از همه نیات و درونیات ما با خبر است چرا این همه گناه مى کنیم.به کى مى خواهیم دروغ بگوییم سر کى رو میخواهیم کلاه بذاریم , چرا اینقدر کتمان حقیقت ها برایمان راحت شده است.؟؟!!!!! توى این سوره خیلى زیاد به این کتمان حقیقت پرداخته شده بود, چقدر خدا گفت واى بر انها .چقدر خدا گفت لعنت خدا بر انها ,,بدترین تهدید ها رابرایشان به کار برد ,اما دریغ و افسوس ,کیست که پند گیرد!!

ایه 284: حضرت على علیه السلام مى فرماید,؛ مردم بر اساس افکار و نیات خود مجازات مى شوند.
خدا مالک مطلق است( لله ما فى السموات....
خدا عالم مطلق است( ان تبدوا ما فى انفسکم)
خدا قادر مطلق است( والله على کل شى قدیر)
 اعمال ما نشانگر طرز تفکر و اعتقادات درونى ماست ,از کوزه همان برون تراود که در اوست,,,
خدا از تمام نیات و حالات درونى ما خبر دارد چه پنهانشان کنیم چه اشکار....
** خیلى از گناهانى که از ماسر مى زند جنبه ى درونى دارد ,عمل قلب ما است ,یک قلب بیمار و مریض که جایگاه همه چیزو همه کس هست الا خدا ..یک قلب گنهکار مى تواند کفر بورزد,حق را کتمان کند و..........
**و باز هم خداوند بیم و امید را کنار هم قرار داد.(یغفر و یعذب) .

ایه 285: دو ایه پایانى سوره بقره ارزش خاصى دارد و تلاوت انها همانند گنج است.
پیامبر به انچه دعوت مى کرد ایمان واقعى و کامل داشت ,واین ایمان است که باعث مى شود به هر انچه مى گوید عمل کند بدون کم وکاستى ...و مبلغان دینى هم اینگونه باید باشند یعنى به انچه مى گویند ایمان داشته باشند و عمل کنند...
** همه ى انبیاء یک هدف دارند و ایمان به همه ى انها لازم است.

**براى دریافت مغفرت الهى باید ایمان  و عمل داشته باشیم ,,,
خداوندا شنیدیم و اطاعت کردیم و امرزش خواستاریم......

ایه 286: تکالیف الهى بیش از توان انسان نیست,واى که چه خداى خوبى داریم ,بر هیچکس سخت نمى گیرد,از هرکس به اندازه ى توانایى و ظرفیتش انتظار دارد..
** بازتاب اعمال ما به خودمان بر مى گردد,اگر عمل خوبى انجام دهیم سود مى بریم واگر مرتکب خطایى شویم زیان نصیب ما خواهد شد.
** انسانها ازاد و صاحب اختیار هستند و هر طور که مى خواهند عمل مى کنند که البته نتیجه ى کارشان نیز با خودشان است
** حتى کسانى که مى گویند سمعنا و اطعنا و سراپا عادل و متقى هستند باز هم از خطا و نسیان هاى خود نگرانند و دعا مى کنند
** از تاریخ گذشتگان عبرت بگیریم  و به خدا پناه ببریم و  از خدا بخواهیم ان ازمایش ها و تکالیف سنگینى که بر انها بود را براى ما نخواهد ,,که معلوم نیست اگر جاى انها بودیم چه راهى را انتخاب مى کردیم
"" بارها و بارها خدا رو شکر کردم از اینکه جز انسانهایى  که در صدر اسلام مى زیستند نبودیم و گرنه معلوم نبود اسلام را مى پذیرفتیم یا نه والبته هر چند که همین الان هم پیروى واقعى حضرت محمد و اهل بیتش نیستیم, متاسفانه..

 چه خوب است در  ابتداى هر دعایمان اقرار به ضعف خود کنیم ( لا طاقه لنا)
سپس به عظمت خدا گواهى دهیم ( انت مولینا)
و بعد خواسته هاى خود را مطرح کنیم ( واعف عنا و اغفرلناو ارحمنا...)
 و به امید ان روزى که همه ى مومنین و مومنات یک دل و یک صدا،بخواهندو  دعاکنند وانصرنا على القوم الکافرین و اسلام ناب محمدى بر کفر پیروز شود  . ..

اعظم :

 آیه 283 : 4 حکم دیگه مربوط به قوانین قرض و وام .... نکته ها رو وحیده جان نوشتن .... فقط یه نکته که باز هم سفارش خداوند بر تقوا شده .... چقدر این تقوا مهمه ... راه رفتن در تمام خط و مرزهای مشخص شده الهی

آیه 284 : محاسبه خداوند بر معیار و حالات و ملکات قلبی است ...چه اظهار شود و چه نشود ... آن حالات قلبیی که در انسان ثابت شده باشد و منشاء عمل در ما باشه .... چقدر خوبه که درونمون و حالات قلبمون پر از  تقوای الهی باشه و خارج از حد و مرز حرکت نکنه

 آیه 285 : در آیات ابتدایی سوره بقره اشاره شد که از صفات متقین ایمان به غیبه ... در این آیه بخشی از این غیبها رو بیان می کنه ... ایمان به خداوند ، ملائکه ، کتاب و همه پیامبران الهی ....یه جایی تو همین سوره داشتیم که بنی اسرائیل در مقابل حضرت موسی می گفتن "سمعنا و عصینا " اینجا خداوند می گه مومنین میگن "سمعنا و اطعنا " چقدر تفاوت ...

 آیه 285 : همه ما حتی انبیا الهی بی نیاز از آمرزش الهی نیستیم ... خداوندا ما را مشمول غفران و آمرزش خودت قرار بده

 آیه 286 : سنت خداوند اینه که از نراحل ایمان اون مقداری رو بر بندگان تکلیف کرده که در خور فهم اون باشه و از اطاعت اونی رو تکلیف کرده که در خور نیروی توانایی اون باشه

آیه 286 : چقدر به این دعا ها محتاجیم که خداوندا تکلیف سخت بر عهده مون نذار ( بر بنی اسرائیل به خاطر گنهکاری این تکالیف سخت قرار داده شد ) ... خداوندا از خطاها و فراموشکاریهامون در گذر .... از مجازات در برابر گناهان صرفنظر کن (عفو) .... آثار گناهانمون رو محو کن (غفران ) و همه اینها در کنار رحمت و مهربانی تو ... تو مولای ما هستی پس مار را در مغلوب کردن گروه کافران یاری فرما

 

وحیده :

 

 در حدیث قدسی آمده است که خداوند فرمود: "ای (رسول گرامی) برای تو و امتت گنجی از گنجهای عرشم را دادم. این گنج فاتحه الکتاب و آخر سوره بقره است.

 هر کسی چهار آیه اول سوره بقره و آیه الکرسی و دو آیه بعد از آن و سه آیه آخر سوره بقره را بخواند، در جان و مالش مکروهی (ناملایمتی) را نخواهد دید، و شیطان به او نزدیک نخواهد شد و قرآن را فراموش نخواهد کرد.

این دو آیه پایانى  اگر سه شب در منزلی خوانده شود، شیطان به آن نزدیک نمیشود.

 

نفیسه :

283.اگر کسی نبود تا اسناد معامله راتنظیم کند و قرار داد بنویسد وثیقه بگیرید تا اثر اطمینان بخشی داشته باشد حال اگر اطمینان وجود داشته باشد نیازی به اینکار نیست .در اینجا طلب طلبکار به عنوان یک امانت ذکر شده که خیانت در ان گناه بزرگی است .کسانی که از حقوق دیگران اگاهند موظفند به هنگام دعوت برای ادای شهادت ان را کتمان نکنند .کتمان شهادت وخودداری از اظهار ان به وسیله دل وروح انجام میشود که یک گناه قلبی است. ممکن است مردم ندانند چه کسی طلبکار وچه کسی بدهکار است یا چه کسی قادر به ادای شهادت میباشد وچه کسی نیست ولی خداوند میداند وهر کس را طبق اعمالش جزا میدهد.

 

284.این ایه در حقیقت انچه را که در جمله اخر ایه قبل امد تکمیل میکند .تصور نکنید اعمالی همچون کتمان شهادت و گناهان قبلی دیگر بر او مخفی میماند. کسی که حاکم بر جهان هستی وزمین واسمان است،هیچ چیز بر اومخفی نخواهد بود هم اگاهی داردنسبت به همه چیز این جهان وهم قادر است لیاقتها وشایستگی ها را مشخص کند وهم متخلفان را کیفر دهد.

 

285.سوره بقره با بیان بخشی از معارف واعتقادات حق اغاز شد وبا همین معنی که در این ایه وایه بعد میباشد پایان میابد وبه این ترتیب اغاز وپایان ان هماهنگ است.این امتیاز انبیای الهی است که عموما به مرام ومکتب خویش ایمان قاطع داشته وهیچ گونه تزلزلی در اعتقاد خود نداشته اند قبل از همه خودشان مومن بوده اند وبیش از همه استقامت وپایمردی داشتند .مومنان علاوه بر ایمان راسخ وجامع در مقام عمل نیز چنین بودند .به این ترتیب ایمان به مبدأ ومعاد ورسولان الهی با التزام عملی به تمام دستورات الهی همراه وهماهنگ میگردد.

 

286.تمام احکام با همین ایه تفسیر و تقیید میابد وبه مواردی که تحت قدرت انسان است اختصاص می یابد. این ایه مردم رابه مسوولیت خود وعواقب کار خویش متوجه میسازد وبه افسانه جبر واقبال و طالع و موهومات دیگر خط بطلان میکشد.بدنبال ان هفت خواسته از زبان مومنان از پروردگار بیان میکند که در واقع اموزشی است برای همگان که چه بگویند وچه بخواهند ودرخواستهای انان بسیار جامع است چون دنیا واخرت وپیروزیهای فردی واجتماعی وعفو وبخشش ورحمت الهی رادربر میگیرد.