42 . صفحه 42

هفتم بهمن :

 

هانیه :

 

 ایه 253 یه سری از مسیحیان دلیل اینکه مسیح را احرین پیامبر خدا می دانند و اونو پسر خدا می دانند به خاطر اینه که خلقت حضرت مسیح با همه آدما فرق داره! نمی دانم این جا منظورش این برتری دادن هست یا نه اما من حس کردم داره یک تاکیدی می ذاره به اینکه درسته شاید نوع ورودش به این دنیا فرق داشته و از این نظر برتری داشته اما پیامبر خداست... و مسلما پیامبران هم به اقتضای رسالتی که داشتند و عملکردشون در یک درجه نیستند ....

ادامه آیه هم برای من یاد اوره اینه که خدا هر کاری بخواهد می کنه اما اینکارو انجام نمی ده شاید به دلیل همون امتحان است که بعضی از ما رو با بعضی دیگه امتحان می کنه ، یا شاید ... بنظرم شاید این پیروزی و شکسته مهم نیست مهم انتخاب آدما در زندگی است که باید خودشون انجام بدهند وگرنه اگر از روی جبر باشه که ارزش نداره

 ایه 254  نمی دونم ترتیب نزول ایات چه طوری بود ایا یک پیوستگی خاصی وجود داره یا نه .... اما ای کاش به همون ترتیبی که نازل شده بود ما هم یاد می گرفتیم ... خدایا منتظر وعده ای که دادی هستیم

 در هر صورت انفاق کنیم قبل از اینکه خیلی دیر بشه، گاهی حس می کنیم باید خیلی پولدار بشیم تا بتوانیم ببخشیم یا اینکه انفاق فقط مالی است. برای اون قسمت اول یک دوستی به من می گفت برای من فرقی نداره درامد چقدر باشه یک بخشی از اونو کنار می ذارم برام جالب بود کاش بتوانیم عملی اش کنیم... برای قسمت دوم هم یادمه چند ایه قبل برای انواع انفاق ها یک چیزی داشتیم ...

ایه 255 وای که چقدر این ایات زیباست .... یک جورایی داره می گه این خدایی که باید بپرستین کیه .... و ایه بعدش انتخاب با شماست. راه ها از هم جداست ببینید می خواین کجا برین .. بدانید که طناب خدا محکمه .... چنگ بزنید و خیالتون راحت .... و بعد خدا شنواست ...و عالم اما چرا شنوا ؟  ...

 من این صفاتی که از خدا در جاهای مختلف می یاره را درست نمی فهمم اگه از دوستان کسی چیزی در این مورد می دونه یا خوونده ممنون می شم جواب بده

 

نفیسه :

 

253.همه پیامبران الهی با این که از نظر نبوت ورسالت همانند بودند اما از جهات مقام یکسان نبودند.((خدا با بعضی از انان سخن گفت))ومنظور حضرت موسی کلیم الله است. و((درجات بعضی رابالابرد )) که نمونه کامل ان پیامبر گرامی اسلام است که ایینش کاملترین واخرین ایینها بود ویا منظور از ان بعضی از پیامبران پیشین مانند ابراهیم و امثال اوست .نشانه های روشن حضرت عیسی شفای بیماران غیر قابل علاج واحیای مردگان و معارف عالی دینی است.سنت الهی بر این بوده وهست که مردم را در انتخاب راه ازاد بگذارد ولی انها از ازادی راه خود سوء استفاده کردند وراه اختلاف پیمودند.بدون شک گروهی از این ارادی نتیجه منفی میگیرند ولی در مجموع وجود ازادی از مهمترین ارکان تکامل انسان است زیرا تکامل اجباری  تکامل محسوب نمیشود.

 254. روی سخن این ایه با مسلمانان است. وبه یکی از وظایفی که سبب وحدت جامعه وتقویت حکومت وبنیه دفاعی و جهاد میشود اشاره میکند. از تهدیدی که در ذیل ایه امده میتوان اینگونه برداشت کرد که انفاق واجب همان زکات است.کسانی که انفاق و زکات را ترک میکنند هم به خویشتن ستم میکنند وهم به دیگران وکفر در اینجا به معنای سرپیچی وگناه وتخلف از دستور خداست.

255.ابتدا از ذات اقدس الهی ومساله توحید واسماء حسنی وصفات او شروع میشود. الله ،نام مخصوص خداوند وبه ومعنی ذاتی است که جامع همه صفات کمال وجلال است.بدیهی است کهوحیات در خداوند حیات حقیقی است چرا که حیاتش عین ذات و مجموعه علم وقدرت او میباشد. خداوند به خواب نمیرود .فیض ولطف تدبیر خداوند داءمی است و لحظه ای قطع نمیگردد.همه چیز از ان خداوند است این صفت خداوند اثر تربیتی بر انسان دارد زیراهنگامی که بدانند انچه که دارند از خودشان نیست جند روزی به عاریت به انهاسپرده شده ،انسان رااز تجاوز به حقوق دیگران باز میدارد وبا یک استفهتم انکاری میگوید هیچ کس  بدون فرمان خدا نمیتواند در پیشگاه اوشفاعت کند .پهنه زمان و مکان همه در پیشگاه علم او روشن است س هر کاری حتی شفاعت باید به اذن اوباشد .علم ودانش محدود دیگران نیز پرتویی از علم بی پایان اوست .قدرت پروردگار همه اسمانها را در بر گرفته وکرسی علم و دانش او به همه این عوالم احاطه دارد و چیزی از قلمرو حکومت ونفوذ علم اوبیرون نیست .

خداوندی که عظیم وبزرگ است وبی نهایت هیچ کاری برایش مشکل نیست وهیچگاه از اراده وتدبیر جهان هستی خسته وناتوان وغافل وبی خبر نمیگردد وعلم او به همه چیز احاطه دارد قابل توجه این است که ایه الکرسی برخلاف انچه مشهور ومعروف است همین یک ایه بیشتر نیست.

256.ایه الکرسی در واقع مجموعه ای از توحید وصفات جمال  وجلال خدا بود که اساس دین را تشکیل میدهد وچون در تمام مراحل با دلیل عقل قابل استدلال است ،نیازی به اجبار واکراه نیست.این ایه پاسخ دندان شکنی است به انها که تصور میکنند اسلام در بعضی از موارد جنبه تحمیلی داشته  وبا زور و شمشیر وقدرت نطامی پیش رفته .هر کس به خدا ایمان اورد زه دستگیره محکمی دست زده که گسستن از ان امکان ندارد و مساله کفر و ایمان چیزی نیست که با تظاهر انجام گیرد زیرا خداوند سخنان همه را اعم ازانچه اشکارا میگویند یا در جلسات خصوصی ونهانی همه را میشنود.

 

وحیده :

ایه 253: پیغمبرها همشون  مقام بالایى دارند اما در یک سطح نبودند ،  حضرت موسى کلیم الله شد ,حضرت عیسى با روح القدس مؤید شد ,حضرت ابراهیم خلیل الله شد ,خاتمیت نصیب پیامبر اسلام شد, کتاب حضرت محمد (ص ) از از تحریفى دور ماند,و هر پیغمبرى گواه بر امت خودش بود اما پیامبر ما گواه بر همه ى انبیاء......

خدا هر چه اراده کند ,انجام مى دهد ,اگر مى خواست  جلوى همه ى انحرافات را مى گرفت ,اما سنت و قانون خدا این است که انسان ازاد باشد ...و ازادانه انتخاب کند ....... ازادانه عمل کند.

ایه 254: اگر بدانیم انچه داریم ,خدا به ما داده و ما از خود هیچ نداریم و فقط امانت دارى مى کنیم تا یک روز این امانت را پى دهیم به صاحبش ,دیگر دلبسته ى هیچ چیزى و کسى نمى شویم و از مالى که خدا به ما داده خیلى راحت ,در راه خودش انفاق مى کنیم, و جالب این است که خدا گفته مقدارى از انچه من روزیت کردم را انفاق کن .... اما باز بخل مى ورزیم... بخل نشانه ى بارز  کفر است..
یکى از راه هاى ایجاد انگیزه براى انفاق کردن این است که بدانین روز قیامت دست خالى خواهیم بود,بدانیم  ان روز انفاق از هر دوستى بهتر است...
فرصت ها زود مى گذرد و از دست مى رود  اى کاش هواسمان بیشتر باشد ...
اى کاش به وعده هاى خدا ایمان بیاوریم ....

اىه 255: در روایات شیعه و سنى امده که این ایه به منظره ى قله ى قران است ..
بزرگترین مقام رادر ایات قران دارد و نسبت به تلاوت ان بسیار سفارش شده ..
به خاطر کلمه ى"" کرسى  ""در این ایه به آیه الکرسى معروف است..
 شانزده مرتبه اسم خداوند امده و به انواع صفات خدا اشاره دارد .

اله : هر چیزى است که ما به سوى انها جذب شویم یعنى تمامى جاذبه ها اله ما هستند اما الله ذات خداوندى است.
هم زنده است هم به پا دارنده
نه خواب سبک اورا فرا مى گیرد نه خواب سنگین
انچه در اسمان و زمین است مظهر اوست
کیست که جز به اذن او شفاعت کند.
گذشته و اینده را مى داند
علم و قدرتش اسمان و زمین را فرا گرفته
حفظ اسمان و زمین برایش سنگین نیست  
والا است و بزرگ خداى ما........ .

امام محمد باقر از امیر المومنین (ع) روایت فرموده: هنگامی که آیت الکرسی نازل شد رسول خدا (ص) فرمود آیه الکرسیآیه ای است که از گنج عرش نازل شده و زمانی که این آیه نازل گشت هر بتی که در جهان بود با صورت به زمین خورد.
در این زمان ابلیس ترسید و به قومش گفت :"امشب حادثه ای بزرگ اتفاق افتاده است باشید تا من عالم را بگردم و خبر بیاورم.

 ابلیس عالم را گشت تا به شهر مدینه رسید مردی را دید و از او سوال کرد: " دیشب چه حادثه ای اتفاق افتاد"

 مرد گفت "رسول خدا فرمود:" آیه ای از گنج های عرش نازل شد که بت های جهان به خاطر آن آیه همگی با صورت به زمین خوردند. ابلیس بعد از شنیدن حادثه به نزد قومش رفت و حادثه را به آن ها خبر داد.

پیامبر به حضرت علی (ع) فرمود: " یا علی ! من سید عربم-مکه سید شهر هاست- کوه سینا سید همه کوه هاست- جبرئیل سید همه فرشتگان است - فرزندانت سید جوانان اهل بهشتند- قرآن سید همه کتاب هاست - بقره سید همه سوره های قرآن است - ودر بقره یک آیه است که آن آیه 50کلمه دارد و هر کلمه 50 برکت دارد و آن آیت الکرسی است.

 

اعظم :

 

آیه 253 : در این آیه خداوند فرموده که برخی از انبیا رو بر برخی برتری داده ، به طور خاص حضرت موسی (من کلم الله ) و حضرت عیسی بیان شدند در کل قرآن آیاتی هستش که برتریهای ویژه برخی از پیامبران رو عنوان فرموده .... برتریهایی که میان پیامبران هست حاصل فضلی است که خداوند به اونا اعطا کرده (فضلنا)

 آیه 253: برعکس اون برتریها که که حاصل فضل خداست در ادامه آیه میگه که جنگ و قتال حاصل اختلاف خود آدمهاست (ولکن اختلفوا) ... خداوند پیامبرانش رو با دلایل روشن فرستاد و جا داشت که دیگه اختلافی میان آدمها به وجود نیاد ولی وجود حس انحصار طلبى در مردم بود، که آنانرا به اختلاف واداشت ، و به دنبال اختلاف به ظلم و ستم کشانید، و در آخر آنها را به دو دسته مؤ من و کافر تقسیم کرد، و به دنبال آن هم تفرقه هایى دیگر در سایر شؤ ون حیات و سعادت زندگیشان پدید آورد و اگر خدا مى خواست ، مى توانست از تاءثر اختلاف جلوگیرى کند، بطورى که هر چند اختلاف در آنان وجود داشته باشد کارشان به جنگ و قتال منتهى نشود، و پنجه به روى هم نکشند، و لیکن چنین چیزى را نخواست و این سبب را مانند سایر اسباب و علل به حال خود گذاشت ، تا طبق سنت جاریه اش در همه اسباب رفتار کرده باشد، همان سنتى که خود او در عالم صنع و ایجاد جارى کرده ، و خدا هر چه بخواهد مى کند.

 آیه 254 : چقدر خداوند روی انفاق تاکید داره ...چه ما بخیلیم از مالی که خداوند بهمون داده حاضر نیستیم به کسی ببخشیم تازه این در حالی هستش که نتیجه این بخشش در روزی که هیچی به در آدم نمی خوره جز کوله بار خوبیهاش ، فریاد رس آدمه ... خیلی خوب می شد که این خودخواهی متعالی رو اقلا داشتیم .....
 هانیه جان من دقیقا نمی دونم این آیات به ترتیب نزول هستش یا نه ولی خیلی دوست دارم در یه فرصت خوب به اینکه روی چه حسابی آیات قرآن کنار هم چیده شده ... ایاتی که نزولشون در یک وقت و زمان نبوده ....

 آیه 255 : مجموعه صفات خداوند که همه اونا به آدم دلگرمی میده که به یه پناه محکم تکیه داره که همیشه هست ، زنده و بیدار و ....

 آیه 256 : این آیه خیلی برای من شیرین و جالبه
این ایه یه جورایی موید آیه 253 هستش ... خداوند هر کاری برای هدایت بنده ها لازم بوده انجام داده ، پیامبران رو با دلایل روشن فرستاده و راه دین و راستی رو واضح و روشن کرده بعدش هم اختیار رو داده به آدما ....  نکته جالبش برای من " و من یکفر بالطاغوت و یومن بالله " بود
برای خیلی از ماها فکر می کنیم این ایمان به خدا وجود اومده این در حالی هستش که ما هنوز در دل به غیر خدا ایمان داریم ،هنوز امیدواریم که راههای غیر خدایی هم برای بشریت جواب بده حال آنکه تو این آیه گفته اول باید هر چی غیر خدا و خدایی هست رو بهش کافر بشیم و بعد به خداوند ایمان بیاریم
به نظرم خیلی جای تامل داره

 آیه 256 : هانیه جان به نظرم چون ایمان یه موضوع قلبی و زبانی است ، ایمان در دل و اقرار به زبان واسه همین خداوند فرموده شنوا و دانا هستش ، ایمان قلبی را میداند (علیم ) و  اقرار به زبانش رو میشنوه (سمیع)